100 ważnych wspomnień
Pozycja w rankingu
60
Opis
15 lutego 2001 Liverpool zaliczył kapitalny występ na Stadio Olympico, boisku, na którym dwa razy wygrywał Puchar Europy. Gerrard Houiller i jego podopieczni podejmowali Romę, która przewodziła w tabeli Serie A z sześcioma punktami przewagi.
Było to pierwsze spotkanie Romy i Liverpoolu od roku 1984, kiedy to w finale Pucharu Europy Liverpool pokonał Rzymian po rzutach karnych.
W fenomenalnej formie w tamtym czasie znajdował się Michael Owen, który strzelając dwa gole w pierwszym spotkaniu dał the Reds cenną przewagę przed rewanżem z mistrzami Włoch w czwartej rundzie Pucharu UEFA. Jednakże wydarzenia pozaboiskowe, które miały miejsce przed rozpoczęciem tamtego spotkania przyćmiły boiskowe starcie.
Podczas meczu cała drużyna, od bramkarza do napastników, prezentowała się fenomenalnie. Sander Westerveld był pewną postacią z tyłu, defensywa była szalenie solidna z Henchozem i Hyypią na czele, natomiast w środku pola panował Dietmar Hamann, walcząc o każdą piłkę i znakomicie podając.
Michael Owen powrócił w tamtym meczu do wyjściowej jedenastki zaliczając pierwszy występ od początku meczu w ośmiu meczach i otworzył wynik spotkania już po dwóch minutach po przerwie. Młody Owen skorzystał z błędu obrońcy i wspaniale uderzył w długi róg bramkarza Romy, Antonioliego.
Owen podwyższył prowadzenie the Reds w 71 minucie po dośrodkowaniu Christaina Ziege. Liverpool do końca utrzymał dwubramkową przewagę, która pomimo porażki 0-1 w rewanżu na Anfield dwa tygodnie później pozwoliła awansować do ćwierćfinału Pucharu UEFA. Zwycięstwo Czerwonych w Rzymie odegrało kluczową rolę w zdobyciu potrójnej korony w sezonie 2000/01.
AS Roma: Antonioli, Rinaldi, Samuel, Mangone, Cafu, Emerson, Tommasi, Nakata, Montella, Delvecchio, Candela.
Liverpool FC: Westerveld, Babbel, Henchoz, Carragher, Ziege, Hyypia, Barmby, Hamann, McAllister, Fowler, Owen.
Było to pierwsze spotkanie Romy i Liverpoolu od roku 1984, kiedy to w finale Pucharu Europy Liverpool pokonał Rzymian po rzutach karnych.
W fenomenalnej formie w tamtym czasie znajdował się Michael Owen, który strzelając dwa gole w pierwszym spotkaniu dał the Reds cenną przewagę przed rewanżem z mistrzami Włoch w czwartej rundzie Pucharu UEFA. Jednakże wydarzenia pozaboiskowe, które miały miejsce przed rozpoczęciem tamtego spotkania przyćmiły boiskowe starcie.
Podczas meczu cała drużyna, od bramkarza do napastników, prezentowała się fenomenalnie. Sander Westerveld był pewną postacią z tyłu, defensywa była szalenie solidna z Henchozem i Hyypią na czele, natomiast w środku pola panował Dietmar Hamann, walcząc o każdą piłkę i znakomicie podając.
Michael Owen powrócił w tamtym meczu do wyjściowej jedenastki zaliczając pierwszy występ od początku meczu w ośmiu meczach i otworzył wynik spotkania już po dwóch minutach po przerwie. Młody Owen skorzystał z błędu obrońcy i wspaniale uderzył w długi róg bramkarza Romy, Antonioliego.
Owen podwyższył prowadzenie the Reds w 71 minucie po dośrodkowaniu Christaina Ziege. Liverpool do końca utrzymał dwubramkową przewagę, która pomimo porażki 0-1 w rewanżu na Anfield dwa tygodnie później pozwoliła awansować do ćwierćfinału Pucharu UEFA. Zwycięstwo Czerwonych w Rzymie odegrało kluczową rolę w zdobyciu potrójnej korony w sezonie 2000/01.
Liverpool FC: Westerveld, Babbel, Henchoz, Carragher, Ziege, Hyypia, Barmby, Hamann, McAllister, Fowler, Owen.
