Historia The Reds na MŚ

Dwanastu graczy z obecnej kadry Liverpoolu wylądowało niedawno w RPA, gdzie wraz ze swoimi reprezentacjami będą walczyć o najcenniejsze trofeum w piłce nożnej. A jak to było z Czerwonymi na poprzednich imprezach o Puchar Świata? Odpowiedź na to pytanie poznamy w dalszej części newsa. Zapraszamy do lektury!

1966

Po zdobyciu dla Liverpoolu 33 bramek we wszystkich rozgrywkach, Roger Hunt wyjechał wraz ze swoimi kolegami z zespołu – Ianem Callaghanem i Gerrym Byrnem – na MŚ 1966, które odbywały się na jego ojczystej ziemi, w Anglii. Swoje zadanie spełnił należycie – 3 bramki w pierwszych 3 meczach fazy grupowej, tak się przedstawiał jego mundialowy łup. W dalszej fazie turnieju również odgrywał niemałą rolę w zdobyciu przez Synów Albionu pierwszego w historii i zarazem jedynego jak do tej pory tytułu Mistrzów Świata; jako wysunięty napastnik zagrał we wszystkich meczach, w podstawowym składzie. Callaghan wystąpił na turnieju raz, zaś Byrne był niewykorzystanym członkiem składu.

1970

Emlyn Hughes na meksykańskim mundialu był członkiem ekipy broniącej trofeum wywalczonego cztery lata wcześniej. Niestety, kres ich nadziejom w ćwierćfinale położyli zawodnicy RFN, którzy zwyciężyli po dogrywce 3-2. Hughes nie zagrał w żadnym z czterech meczów drużyny „Trzech Lwów”.

1974

Przyszły Czerwony Kenny Dalglish wystąpił we wszystkich 3 spotkaniach fazy grupowej, także w tym, gdzie Szkoci powstrzymali ówczesnych mistrzów świata Brazylię bezbramkowo z nimi remisując. Jednakże „Tartanowa Armia”, mając identyczny dorobek punktowy co dwaj inni rywali z ich grupy – Jugosławia i wspomniana Brazylia – nie przeszła dalej przez niekorzystny rezultat bramkowy. Szkoci wygrali z outsiderami grupy B - Zairem - jedynie 2-0, podczas gdy Canarinhos pokonali ich 3-0, a Jugosłowianie aż 9-0.

Peter Cormack również znalazł się w kadrze, jednak nie dane było mu zagrać ani minuty.

1978

Bramkostrzelny pomocnik, który pomógł odzyskać Liverpoolowi Puchar Europy i tym razem zasmakował mundialowej przygody, która w 1978 miała miejsce w Argentynie.

Jednakże po porażce z Peru 3-1 i remisie z Iranem los Szkotów pozostawał nie tyle w swoich rękach, gdyż musieli wygrać w ostatnim meczu grupowym z Holandią, co Irańczyków, którzy by zbawić „Tartanową Armię” musieli pokonać Peru. Los chciał jednak inaczej – Szkocja co prawda wygrała 3-2 z Oranje, gdzie Król Kenny zdobył pierwszego gola dla swojej drużyny, aczkolwiek Peru wygrało 4-1 z Iranem i wygrało grupę przechodząc dalej.

Graeme Souness zagrał raz dla ekipy Ally'ego McLeoda.

1982

Phil Thompson był jednym z kilku piłkarzy Liverpoolu, którzy znaleźli się w kadrze na MŚ w Hiszpanii. Zagrał on we wszystkich meczach swojego kraju. Anglia bez problemów wygrała swoją grupę, jednak w drugiej fazie mierząc się z gospodarzami turnieju i Republiką Federalną Niemiec musieli uznać wyższość tych drugich.

W grupie F trio Alan Hansen, Graeme Souness i Kenny Dalglish nie zdołali przejść ze Szkocją do następnej rundy. Dalglish zdobył bramkę w wygranym 5-2 meczu z Nową Zelandią, a Souey w zremisowanym 2-2 spotkaniu z ZSRR.

1986

Dwaj piłkarze Liverpoolu, Jan Molby i Steve Nicol zrządzeniem losu stanęli naprzeciw siebie, kiedy na Mistrzostwach Świata w Meksyku Szkocja znalazła się w grupie E razem z Danią.

Duńczycy łatwo przeszli do następnej rundy zdobywając komplet punktów, m.in. przekonująco zwyciężając Urugwaj 6-1. Szkoci musieli się zadowolić tylko remisem w ostatnim meczu grupowym z tym samym przeciwnikiem.

Niemniej jednak w 1/8 finału ekipa Molby'ego przeżyła spore rozczarowanie, kiedy po czterech bramkach napastnika Realu Madryt Emilo Butragueño i jednej Olaskoagi Duńczycy zostali rozgromieni przez Hiszpanię 5-1.

1990

W tamtym roku aż ośmiu piłkarzy Liverpoolu stanęło w szranki w zawodach o Puchar Świata rozgrywanych we Włoszech, co do obecnego turnieju stanowiło klubowy rekord pod tym względem.

Nowo koronowany Zawodnik Sezonu John Barnes wraz z klubowym kolegą Peterem Beardsley'em zaliczyli jeden z lepszych mundialów w wykonaniu Synów Albionu, docierając aż do półfinału. Beardo pewnie wykorzystał swoją szansę w serii jedenastek w półfinałowym meczu z nieludzko skuteczną ekipą RFN, gdzie Anglicy po remisie w meczu 1-1 polegli w karnych 4-3.

Drużyna trenowana wówczas przez Bobby'ego Robsona rozpoczęła turniej remisem 1-1 z Irlandią, która również przeżywała cudowne mistrzostwa. Irlandczycy przekroczyli wszelkie oczekiwania kwalifikując się aż do ćwierćfinałów, by tam uznać wyższość gospodarzy. Wcześniej, w 1/8 to właśnie zawodnik The Reds, Ray Houghton wykorzystał ostatnią jedenastkę w serii rzutów karnych, gdzie drużyna Jacka Charltona odprawiła z kwitkiem Rumunię.

1994

Na imprezie w Stanach Zjednoczonych głośniej było o byłych Czerwonych, niż o tych z ówczesnego składu.

Ray Houghton zdobył zwycięskiego gola w meczu z Włochami, zaś John Aldridge miał niechlubną sprzeczkę z sędzią liniowym po tym, jak trafił do siatki wchodząc z ławki rezerwowych w przegranym 2-1 spotkaniu z Meksykiem.

Z piłkarzy reprezentujących Liverpool Ronnie Whelan zaliczył jeden krótki występ dla Irlandii wchodząc z ławki, podczas gdy Stig Inge Bjornebye zagrał we wszystkich trzech meczach Norwegów, którzy odpadli w fazie grupowej.

1998

Michel Owen zaliczył wejście smoka w świat międzynarodowego futbolu po tym, jak zdobył jednego z najwspanialszych goli w historii Mistrzostw Świata na mundialu we Francji.

Nastoletni napastnik Liverpoolu trafił do siatki rywali w przegranym 2-1 meczu z Rumunią wchodząc z ławki rezerwowych, później zaś popisał się przepięknym rajdem w stylu Diego Armando Maradony w spotkaniu 1/8 finału, właśnie z Argentyną.

Anglia przegrała ten mecz po karnych i pożegnała się z turniejem, jednak nie ulega wątpliwości który piłkarz wrócił do domu wyrobiwszy sobie znakomitą reputację.

2002

Dietmar Hamann okazał się być drugim graczem, któremu dane było wystąpić w finale Mistrzostw Świata, gdzie Niemcy zaskakująco okazali się być gorsi od Brazylii w meczu finałowym rozgrywanym na stadionie w Jokohamie.

Pomocnik Liverpoolu zagrał we wszystkich meczach turnieju, wydatnie przyczyniwszy się do faktu, że konsekwentnie grający w obronie Niemcy na imprezie w Korei Południowej i Japonii nim dotarli do finału stracili tylko jedną bramkę.

Michael Owen po raz kolejny był kluczowym zawodnikiem w ekipie „Trzech Lwów”, zdobywając dwa gole. Anglia odpadła w ćwierćfinale z Brazylią.

2006

Steven Gerrard strzelił dwie bramki (z Trynidadem i Tobago a także Szwecją) dla angielskiej drużyny narodowej na mundialu w Niemczech, raz jeszcze zakończonego przegraną serią rzutów karnych. On, jego klubowy kolega Jamie Carragher i Frank Lampard nie wykorzystali swoich jedenastek w ćwierćfinałowym pojedynku z Portugalią.

Luis Garcia i Xabi Alonso również popisali się niemałym wkładem w wynik swojej reprezentacji, jednak Hiszpanie odpadli w 1/8 z przyszłymi finalistami rozgrywek, Francją.