Wywiad z Clarke'iem

Ekipa oficjalnej strony Liverpoolu odwiedziła w tym tygodniu Steve’a Clarke’a w Melwood aby zapytać go o szczegóły codziennej pracy, wkład nowego trenera, Kevina Keena oraz który z piłkarzy ostatni wychodzi z treningu.

Po pierwsze, Steve, opowiedz nam jak wygląda typowy dzień dla ciebie, Keena i reszty członków głównego sztabu?

Normalnie przyjeżdżamy do pracy koło 8:30, dwie godziny przed zawodnikami. Czasami mam w głowie połowę pomysłu, a czasami pełny plan tego, co będziemy robić danego dnia. Jeżeli mamy tylko zarys, siadamy z Kevinem aby przedyskutować przebieg sesji. Rozmawiamy jakieś 45 minut, aż będziemy mieli opracowany każdy szczegół. Wtedy oczywiście wkracza sztab medyczny mówiąc, że nie możemy korzystać z tego, lub innego gracza! Oczywiście musimy się na to godzić. Potem przedstawiamy plan Kenny’emu i pytamy, czy chciałby dołożyć coś szczególnego. Następnie zaczynamy pracę z piłkarzami.

Jak przebiegałaby klasyczna sesja treningowa w Melwood?

Każdego dnia kładziemy nacisk na inny element gry, ale klasyczny trening to około 20 minut na rozgrzewkę, kolejne 20 na bardziej techniczne umiejętności, na przykład szybkie podania lub wykańczanie akcji. Jest naprawdę różnie. Następnie trenujemy utrzymywanie się przy piłce. To mogą być podania na dużej przestrzeni, gra z klepki lub zdolność wymiany krótkich podań przy dużej liczbie rywali. Na różnych etapach tygodnia trenujemy elementy formacji, które mogą przydać się w weekend. Zazwyczaj pod koniec treningu jest mały mecz, w którym biorą udział także bramkarze.

Macie monitoring sprawdzający, kto ile pracuje na treningach?

Nie mamy czegoś takiego, wystarczą moje oczy. Ale mamy wspaniały zespół pomocniczy, który monitoruje pracę poszczególnych organów, wszelkie statystyki, Pro-Zone i inne technologie. Kenny, Kevin i ja jesteśmy raczej staromodni i polegamy na własnej ocenie, ale dobrze jest po treningu skonfrontować twarde fakty z naszymi obserwacjami.

Ostatnio właściwie wszyscy zawodnicy opowiadają, jak wspaniale im się trenuje. To musi być miłe?

Tak. To część naszej pracy. Wiemy, że piłkarze mogą cieszyć się treningiem, jednak czasami trzeba zapomnieć o przyjemnościach. To ciężka praca i nie może ciągle być przyjemnie. Jedyne, czym jest trening, to przygotowanie do następnego meczu. Jeżeli każdy jest zadowolony z atmosfery tej pracy, tym lepiej, bo przekłada się to na lepsze występy.

Jakiego typu grupą jest ten zespół? Spełniają oczekiwania na treningach? Zostają po zakończeniu sesji?

Bywa, że największym problemem jest przekonanie ich do zejścia z boiska. Zawsze jest piątka lub szóstka, różna w różne dni, do których trzeba podejść i powiedzieć: „Dobra, mieliśmy ciężki trening, a teraz macie odpocząć.” Czasami nie chcą zrozumieć, że odpoczynek jest bardzo ważną częścią treningu.

Jakbyś miał wybrać jednego zawodnika, najczęściej zostającego, kto by to był?

Nie mogę dokładnie wskazać, ale Jordan Henderson odkąd tutaj przyszedł zawsze kręci się gdzieś z piłką przy nodze. Zazwyczaj chce trenować dośrodkowania i strzały, nie jest w tym zresztą jedyny.

W lecie przybył Kevin Keen. Jakiego typu jest człowiekiem i co dodał do sztabu?

Znałem Kevina z moich czasów w West Hamie, gdzie pracowaliśmy razem. Jest człowiekiem na wysokim poziomie, spokojnym, o podobnej wizji futbolu do mnie i Dalglisha. Wpasował się doskonale i zdobył szacunek piłkarzy. Czuć, że był dobrym dodatkiem do naszej ekipy.

Cóż to za filozofia, którą we trójkę dzielicie?

Nasza filozofia to podania. Podawać, ruszać się, znajdować na różnych pozycjach i ciężko pracować dla zespołu. Nie jest to coś wyjątkowego jeśli chodzi o trenerów. Wiele osób ma taki pogląd na piłkę, jednak chodzi o sposób przełożenia tego na grę. Póki co jesteśmy zadowoleni z pracy, którą wykonujemy i mamy nadzieję kontynuować to w przyszłości.