Liverpool otworzył się na nowe kierunki

Kiedy w zeszłym miesiącu przedstawiciele mediów po raz pierwszy spotkali się z dyrektorem sportowym Liverpoolu, głównym wnioskiem ze słów Richarda Hughersa było to, że będzie to okno transferowe polegające na poszukiwaniu okazji. Siedzący obok głównego trenera Arne Slota, Hughes został zapytany, jaka będzie strategia nowego zespołu rekrutacyjnego.

- Rozmawialiśmy o wielu kwestiach - logistyce, organizacji i oczywiście przygotowaniu okna transferowego - powiedział Hughes. 

- Musimy się doskonalić - jak powiedział Arne, musimy przede wszystkim robić to na boisku treningowym. Przy otwartym oknie transferowym zawsze będziemy poszukiwać okazji, jeśli tylko będziemy mogli. 

Momentami tego lata można było odnieść wrażenie, że The Reds ujawnili dopiero połowę swojego „oportunistycznego” planu, wielu zawodników opuściło klub, ale przez długi czas nikt nie przyszedł. Bobby Clark, Fabio Carvalho i Sepp van den Berg przenieśli się na zasadzie transferów definitywnych, z kolei zainteresowanie, w różnym stopniu, Lenym Yoro z Lille i Anthonym Gordonem z Newcastle United ucichło, zanim Martin Zubimendi zdecydował, że nie chce opuścić Realu Sociedad.

Jednak przez całe lato przypuszczenie, aby Hughes skupił się na dwóch rynkach, o których ma największą wiedzę poza Anglią, było tematem dominującym i okazało się prawdziwe. Nie jest zaskoczeniem, że w tym oknie dominowały negocjacje z klubami z Hiszpanii i Włoch w sprawie odpowiednio Giorgiego Mamardashwilego i Federico Chiesy. Zubimendi, posiadający klauzulę wykupu za 51 milionów funtów, byłby tym trzecim, gdyby ofensywa jego macierzystego klubu nie spowodowała zmiany nastawienia pomocnika.

- Kluczem do dobrej rekrutacji jest dobra komunikacja począwszy od lidera – powiedział Hughes w rozmowie dla oficjalnej strony byłego klubu - Bournemouth w 2020 roku.

- To, jak podchodzisz do rekrutowania zawodnika, wyraźnie różni się w zależności od klubu i każdy będzie miał własną politykę. Ale wierzę, że kluczem do podpisania kontraktu jest to, że menedżer stanowi kluczową część procesu rekrutacji, zawsze tak było. Jednak prawdą jest również, że menedżer nie może być w wielu miejscach jednocześnie.

- Więc jeśli menedżer przygotowuje się do jutrzejszego meczu, jest mało prawdopodobne, że uda mu się omówić sześć lub siedem meczów Championship. Dlatego zadaniem kogoś innego jest dopilnowanie, aby wszystko zostało wykonane prawidłowo. Na tym właśnie polega zadanie - na jak najlepszym porozumieniu osoby wykonującej moją pracę, z osobą wybierającą drużynę i trenującą zawodników. Im wyższy poziome tego porozumienia, tym większe szanse na sukces.

- Nie daje to żadnej gwarancji, ponieważ magiczne pytanie brzmi, jak ten zawodnik poradzi sobie w tym momencie w tym klubie, z tymi kolegami z drużyny, dla tego menadżera, przed tymi kibicami. Nie da się w pełni na nie odpowiedzieć. Musisz minimalizować ryzyko, odrabiać swoją pracę domową, mieć pewność, że ta pozycja wymaga wzmocnienia i że ten konkretny zawodnik jest odpowiedni. To może ograniczyć błędy i prowadzić do tego, że dokonasz większej liczby dobrych transferów. 

Hughes był posiadaczem karnetu na mecze AC Milan, dorastał we Włoszech i odrzucił szansę dołączenia do młodzieżowych drużyn Rossoneri jako junior, to wszystko pomogło w zaszczepieniu w nim miłości do Serie A, która trwa nadal na polu zawodowym.

Krążą historie o tym, jak były pomocnik Portsmouth uwielbiał rozmawiać ze swoim wieloletnim przyjacielem i kolegą Edwardsem o zawodnikach takich jak Mohamed Salah i Alisson Becker z czasów ich gry w Romie. To właśnie jego wiedza na temat włoskiego futbolu skłoniła go do próby sprowadzenia Roberto De Zerbiego do Bournemouth, zanim ten ostatecznie trafił do Brighton. 

Dlatego też nie powinno być większym zaskoczeniem, to jak The Reds ruszyli po reprezentanta Włoch - Chiesę i dlaczego pierwszym transferem tego lata był bramkarz Valencii - Mamardashwili.

Bogate kontakty Hughesa w całej hiszpańskiej piłce, - które pomogły mu w zatrudnieniu obecnego trenera Wisienek Andoniego Iraoli - może w dłuższej perspektywie otworzyć przed The Reds stosunkowo nową drogę do eksploracji. To rynek, który nie był szerzej analizowany od czasów Rafy Beniteza. Sprowadzenie za 29 milionów funtów Mamardashwilego, który dołączy do zespołu latem przyszłego roku, oznacza, że to zjawisko już ma miejsce, a zainteresowanie Zubimendim potwierdza to twierdzenie.

Hughes utrzymuje także dobre relacje z Inakim Ibanezem, agentem Zubimendiego, przy czym para ta blisko współpracowała podczas pościgu Bournemouth za Iraolą i to właśnie ta współpraca doprowadziła wielu do założenia, że Liverpool nieuchronnie sięgnie po Xabiego Alonso z Bayeru Leverkusen przed ostatecznym zatrudnieniem Slota z Feyenoordu.

Szybkość, z jaką doszło do porozumienia z Chiesą, również powinna ucieszyć tych, którzy nadal nie mogą się doczekać przybycia kolejnych wzmocnień przed piątkowym końcem okna transferowego. Według doniesień, The Reds skontaktowali się z odpowiednimi przedstawicielami dopiero w poniedziałek, a w środę popołudniu Chiesa pozostawał w gotowości do lotu do Merseyside w celu poddania się testom medycznym. 

We wtorek zintensyfikowały się rozmowy z Juventusem w sprawie umowy wartej blisko 11 milionów funtów, a włoscy giganci chcieli desperacko zarobić na  zawodniku z wysoką tygodniówką, którego kontrakt zbliżał się do końca. Przy braku oznak chęci do podpisania nowej umowy w Turynie, Juve postanowiło zrobić miejsce, zarówno finansowo, jak i pod względem liczebności składu, dla Jadona Sancho z Manchesteru United. Przyspieszyło to chęć Juventusu do zawarcia porozumienia na kwotę, która nawet jak na współczesne standardy jest niezwykle skromna.

Wpływowy portal piłkarski Transfermarkt, z którym codziennie konsultują się profesjonaliści z branży, oszacował wartość Chiesy na około 35 mln euro, co według serwisu przeliczającego waluty wynosi niecałe 30 mln funtów.

Nawet w przypadku gracza, który najlepszą formę osiągnął na arenie międzynarodowej trzy lata temu, zapłacenie jednej trzeciej jego ogólnej wartości rynkowej oznacza niesamowitą okazję.