Liverpool i Everton – bliscy sąsiedzi dobrzy handlowcy

Liverpool i Everton to nie tylko dwa kluby piłkarskie położone w niedalekiej odległości od siebie, ale tych koneksji pomiędzy odwiecznymi rywalami jest znacznie więcej. Większość rodzin mieszkających w Merseyside są podzielone i podczas derbów temperatura pomiędzy nimi sięga szczytu, lecz nie aż tak, że mogłoby to być niebezpieczne dla którejś ze stron

Co by się nie działo, to i tak musimy żyć obok siebie. Niezależnie od tego jak poszczególnym drużynom wiedzie się w lidze, to spotkania takie jak te w najbliższą niedziele rządzą się własnymi prawami. Nie ma nic przyjemniejszego, jak pokonać najbliższego rywala, a taka satysfakcja dla Evertonu może być jeszcze większa, bo czasami takie zwycięstwo jest jedynym powodem do radości w sezonie patrząc na wyniki osiągane przez cały rok.

Transferów pomiędzy klubami było naprawdę niewiele i w dalszym ciągu trenerzy obu drużyn niechętnie próbowaliby ściągnąć do siebie zawodnika od odwiecznych rywali.

Rywalizacja narasta już ponad 100 lat. Wszystko zaczęło się od tego, że Everton, który wynajmował Anfield pewnego dnia zaprzestał płacenia czynszu i ówczesny właściciel postanowił eksmitować użytkowników. Everton przeniósł się na Goodison, a właściciel Anfield John Houlding postanowił poszukać nowej drużyny, która mogłaby wynajmować od niego stadion. Poszukiwania, które zakończyły się fiaskiem spowodowały, że sam postanowił założyć klub piłkarski. Początkowo nazwa miała brzmieć Everton Athletic, ale FA nie zgodziła się na taką nazwę i w ten sposób powstał Liverpool FC. Jednym z pierwszych piłkarzy, którzy przeszli do zespołu LFC był Duncan McLean. Był on graczem Evertonu, ale wolał zostać na Anfield. Duncan był jednym z drużyny ”Maców”, która dołączyła do ligi Lancashire w 1892 roku.

Kolejnym zawodnikiem, który postanowił opuścić Everton na rzecz Liverpoolu był Tom Wylie. Liverpool w pierwszym sezonie wygrał ligę Lancashire co zaowocowało awansem do Drugiej Dywizji. W 1983 roku doszedł trzeci były Evertończyk Patrick Gordon, a w 1894 kolejny John Whitehead. Liverpool wygrał kolejną klasę rozgrywkową i w sezonie 1894-95 awansował do Pierwszej Dywizji jako jedyna niepokonana drużyna. Jednak już po roku drużyna z wynikiem 7 zwycięstw w 30 grach została z powrotem zdegradowana do niższej klasy rozgrywkowej.

W maju 1895 roku kolejny gracz Evertonu dołączył do drużyny LFC i był nim Fred Geary, który był najlepszym strzelcem dla swojego poprzedniego klubu w sezonach 1889-93. To on był pierwszym graczem, który strzelił pierwszą bramkę dla Evertonu na Goodison zaraz po przeprowadzce. Liverpool za ten transfer zapłacił 60 funtów i Geary z rekordem 86 goli w 99 spotkaniach powrócił na Anfield tylko strzelał już dla innego zespołu. Transfer był jednym z większych sukcesów, bo niełatwo było namówić kogoś w tamtych czasach, aby grał dla drużyny z niższej klasy rozgrywkowej. Geary jednak pomógł szybko awansować Liverpoolowi z powrotem do Pierwszej Dywizji, w której rozgrywki drużyna zakończyła na 5 miejscu i dostała się do półfinału pucharu Anglii.

Przed zakończeniem 19 wieku, jeszcze jedna osoba zmieniła barwy klubowe z niebieskich na czerwone a była to postać Abrahama Hartleya a stało to się w grudniu 1897 roku. Teraz może się to wydawać trochę dziwne, bo przez pierwsze sześć lat istnienia klubu, aż sześciu graczy Evertonu dołączyło do The Reds. Liverpool wygrał swój pierwszy tytuł w 1901 roku, lecz ten sukces nie trwał zbyt długo, bo już w 1904 roku drużyna ponownie grała w niższej klasie rozgrywkowej. Przed sezonem 1904-05 do Liverpoolu dołączył kolejny gracz Evertonu David Murray.

Po krótkim pobycie w Drugiej Dywizji, drużyna The Reds po roku czasu awansował z powrotem do najwyższej klasy rozgrywkowej. To był początek okresu 50 lat grania w pierwszej lidze i już w pierwszym roku po powrocie drużyna zdobyła swój drugi tytuł.

W roku 1908 z Evertonu dołączył Don Sloan, a cztery lata póĽniej taki sam ruch wykonał Tom Gracie. W 1912 roku doszło do niezwykłych ruchów transferowych pomiędzy klubami, bo Everton opuściło trzech kolejnych piłkarzy, a w druga stronę przeszedł tylko jeden. Najciekawszym transferem było zakontraktowanie Asthura Berryego, który był dwukrotnym złotym medalista Igrzysk Olimpijskich, lecz piłkarzem amatorem.

Pierwsza wojna wstrzymała rozgrywki piłkarskie na wyspach Brytyjskich, które ruszyły w 1919 roku. Kilka miesięcy po ich wznowieniu Frank Mitchell dołączył z Goodison na Anfield. W 1927 roku doszło do drugiego transferu z kierunkiem Anfield-> Goodison. Snajper Dick Forshaw z dorobkiem 124 goli w 288 meczach dołączył do legendarnego snajpera The Blues Dixiego Deana i tym samym pomógł zdobyć mistrzostwo niebieskim w roku 1928 i był to już ich trzeci tytuł.

Następne cztery transfery odbyły się na linii Everton-Liverpool. Thomas Johnson (1934), Ted Harthill (1936) and John Heydon (1949) i Jack Balmer (1935) to piłkarze którzy dołączyli do The Reds, ale z tym ostatnim wiąże się ciekawa legenda. Okazuje się, że Jack Byl bratankiem dwóch innych piłkarzy Evertonu Billa i Boba. Nie było zdziwienia, kiedy jako młody chłopak dołączył do Evertonu, ale był tam pomijany i ignorowany i postanowił zmienić barwy. Był to dobry ruch, bo Jack grał aż do 1952 roku i w tym czasie ustrzelił sporo hat-tricków. W 1946 roku Liverpool zdobył kolejny tytuł, a Jack został nominowany nowym kapitanem drużyny. Dla The Reds zagrał w 312 spotkaniach strzelając 111 bramek.

Po drugiej wojnie światowej, rywalizacja pomiędzy klubami zaczęła coraz bardziej narastać. Po tytule w roku 46 Liverpool kolejne sezony kończył jako ligowy średniak, lecz największą radością dla kibiców The Reds był fakt, iż w roku 1951 Everton spadł do niższej klasy. To jednak nie trwało długo i w 1954 karta się odwróciła i to Everton śmiał się z tego że Livepool spadł niżej, a niebiescy w tym samym czasie wywalczyli awans do Pierwszej Dywizji.

Trzecim graczem, który przeszedł na stronę niebieskich był zakontraktowany za 5000 funtów Jimmy Payne i stało to się w roku 1956.W 1957 Tony Mcnamara dołączył do The Reds z Evertonu, a kwota odstępnego wyniosła 4000 funtów. Tony był już 17 zawodnikiem, który przeszedł do The Reds. W drugą stronę do tego czasu przeszły tylko trzy osoby.

W 1948 roku do Evertonu dołączył Dave Hickson, który będąc żołnierzem przez trzy lata był trenowany przez Dixiego Deana i z wiadomych powodów dołączył do drużyny niebieskich. W latach 53-54 strzelił dla nich 25 bramek i pomógł awansować do Pierwszej Dywizji. Potem grał w Huddersfield, gdzie trenerem był Bill Shankly i zdobył dla niego 22 bramki. Latem 1957 roku powrócił do Evertonu gdzie był ceniony nie tylko za umiejętności strzeleckie, ale za chęć wygrywania.

Hickson został znienawidzony przez fanów Evertonu po tym jak został 18 zawodnikiem, który zmienił barwy klubowe z niebieskich na czerwone. Fani Liverpoolu, co nie bylo dla nikogo zaskoczeniem, również nie darzyli o sympatią. Był pierwszym zawodnikiem, którego cena przekroczyła 10 000 funtów i wyniosła 12000. W swoim debiucie strzelił dwa gole. Potem grał w drużynie Tranmere Rovers, co uczyniło go pierwszym i jedynym do tej pory zawodnikiem, który grał we wszystkich trzech klubach w dzielnicy Mersyside.

W roku 1959 trenerem został Bill Shankly, który wprowadził zespół do Pierwszej Dywizji w sezonie 1961-62. Od tego momentu rywalizacja sięgnęła szczytu. Shankly przeszedł na emeryturę w 1974 roku i w tym czasie dwa kluby w sumie zdobyły 5 mistrzostw, 3 puchary Anglii, sześć Tarcz Dobroczynności i jeden puchar UEFA. W tym okresie tylko jeden gracz zmienił barwy na rzecz odwiecznego rywala i był to John Morrisey który przeszedł do Evertonu za 10 000 funtów.

Kolejnym transferem, w którym gracz wybrał Everton było przejście za 100 000 funtów Kevina Sheedyego. Dwa podobne transfery odbyły się rok póĽniej czyli w 1982 i do Evertonu dołączyli Alan Harper i David Johnson. Oboje również kosztowali po 100 000 funtów.

Kenny Dalglish kupił Petera Beardsleya za 1,9 miliona funtów w 1987 roku, a w roku 1991 doszło do niezwykłej kontrowersji, bo Souness sprzedał go do Evertonu za milion. Był to już szósty zawodnik który dołączył do Evertonu z Liverpoolu.

Nick Barmby spędził cztery lata w Evertonie w latach 1996-2000, aby następnie dołączyć do drużyny Houlliera za 6 milionów funtów. To piętnasty wynik jeśli chodzi o wysokość kwoty transferowej w historii Liverpoolu. Ten transfer był pierwszym od 1959 roku na linii Everton – Liverpool i spowodował sporą dawkę niezdrowych emocji pomiędzy drużynami.

Nick swoja pierwszą bramkę zdobył w derbach, lecz spowodował pogorszenie się stosunków pomiędzy klubami. Sam Nick stwierdził, że ten transfer to było spełnienie się jego marzeń, a kibice Evertonu odbierali to jak zmianę wiary. Ostatnim transferem pomiędzy tymi dwoma klubami był Abel Xavier, który kosztował 750 000 funtów.

W sumie 29 zawodników zdecydowało się przejść do lokalnego rywala, w tym 20 przeszło z Evertonu do Liverpoolu. Najbardziej zaskakujące jest to, że Liverpool z nikim tak nie handlował jak z Evertonem. Następną drużyną z którą Liverpool najchętniej robił interesy to Tranmare Rovers. Liverpool wymienił aż 19 zawodników z ta druzyną. Trzecie meijsce zajmuje Sunderland.

Jest kilku zawodników, którzy grali zarówno dla jednego jak i drugiego klubu (Everton) i byli to: David Burrows, Steve McMahon, i Don Hutchison . Dave Watson, Alan Harper, i Mike Newell grali dla Liverpoolu jako młodziki, aby potem grać w seniorskiej drużynie Evertonu. Kilku graczy dorastało jako kibice Evertonu i byli to: Robbie Fowler, Steve McManaman, Michael Owen, Ian Rush, and Jamie Carragher. Steven Gerrard był nawet sfotografowany jako młody chłopak w koszulce Evertonu, co rozśmieszyło władze niebieskich, które ciągle mają kopię tego zdjęcia.

Keith Perkins

Ľródło: thisisanfield.com