Kapitanowie: Laurie Hughes

Laurie regularnie występował w defensywie Liverpoolu w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej. Szybko odniósł sukces, gdy Liverpool w dramatycznych okolicznościach pokonał Wolves i został pierwszym powojennym mistrzem. Udział w tamtym meczu na Molineux był jego 30 w tamtym sezonie. Ta liczba była również mniej więcej średnią jego występów na sezon podczas jego lat spędzonych w klubie.

Później jednak nie odniósł już żadnego sukcesu, choć miał zaszczyt wystąpić w finale FA Cup roku 1950 przeciwko Arsenalowi. Wystawienie go do składu było decyzją raczej kontrowersyjną, ponieważ nie zagrał on w półfinale z Evertonem, a jego zmiennik Bob Paisley strzelił wtedy pierwszą z bramek. Laurie zagrał tego lata trzy razy w reprezentacji podczas Mistrzostw Świata. Swego jedynego gola dla Liverpoolu strzelił 8 grudnia 1951 roku na dwie minuty przed końcem domowego spotkania ze Stoke. W sezonie 1952-53 zespołowi udało się uniknąć spadku, ale rok później było już gorzej. Kontynuował on jednak regularną grę i jego ostatni sezon był udany. Opuścił tylko jeden mecz ligowy w kampanii 1956-57. Jego ostatnie spotkanie jako gracza Liverpoolu miało miejsce 28 września 1957 roku. Rywalem Czerwonych był Charlton.