Piłkarz: Rob Jones

Rządy Grame Sounessa jako trenera Liverpoolu były surowo krytykowane. Ten postanowił sprowadzić na Anfiled prawego obrońcę, Rob'a Jones'a z Crewe Alexandra za Ł300,000 w 1991 roku.

Pierwszym spotkaniem dla Jones'a w barwach nowego klubu był klasyk, na Old Trafford przeciwko Manchesterowi United. Jego występ tego dnia na pewno zostanie zapamiętany przez fanów Liverpoolu. Mimo tego, że spotkanie to zakończyło się bezbramkowym remisem, to fani mogli cieszyć się bardzo zaciętym meczem. Jones fantastycznie spisywał się w obronie, skutecznie zatrzymując Ryan'a Giggs'a raz za razem. Po tym spotkaniu sam Giggs był pełen uznania dla obrońcy "The Reds", był zachwycony jego grą.

Jones swój pierwszy bardzo imponujący sezon w nowym klubie zakończył dobrym występem w zwycięskim spotkaniu na Wembley w Pucharze Anglii przeciwko Sunderlandowi w 1992 roku. Występował także w drużynie narodowej reprezentacji Anglii. Zadebiutował we wspaniałym spotkaniu przeciwko Francji na Wembley, w którym to Synowie Albionu zwyciężyli 2:0.

Jednakże, Jones doznał przykrej kontuzji w Mistrzostwach Europy w 1992 roku, osłabiając zespół Grahama Taylora.

Przez następnych kilka lat Jones osiedlił się na stałe w obronie reprezentacji Anglii, prezentując znakomite umiejętności i twardą grę. Znakomicie spisywał się na prawej obronie, świetnie współpracując ze Stevem McManaman'em. Dużym zaskoczeniem było to, iż nie znalazł się w składzie reprezentacji Anglii w ważnym spotkaniu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata przeciwko Holandii w 1993 roku. Anglicy przegrali tamto spotkanie w kontrowersyjnych okolicznościach.

Nowy trener Liverpoolu, Roy Evans wprowadził nowy system gry na skrzydle dla skrajnego obrońcy. Jones świetnie czuł się w tej roli. Zdobył kolejne trofeum będąc na Anfield, tym razem Puchar Ligi Coca Cola w 1995 roku, zwyciężając w finale Bolton Wanderers na Wembley.

W kolejnym sezonie Evans podpisał kontrakt z Jason'em McAteer'em z Boltonu i Jones'a przesunął na lewą obronę. To była pozycja na której reprezentant Anglii nie czuł się dobrze, jednak był prawdziwym profesjonalistą i bardzo ciężko pracował.

Jego karierę na Anfield zakończyła kontuzja, która ograniczyła jego występy do trzech w sezonie 1996-97. W maju 1999 odszedł do West Hamu, jednak w dalszym ciągu borykał się z kontuzjami i musiał odejść od futbolu, kończąc swoją przygodę z piłką.