Piłkarz: Mark Wright

Reprezentant Anglii, Mark Wright został ściągnięty do Liverpoolu przez Graeme Sounessa z Derby County za Ł2.2 milionów funtów, latem 1991 roku. Wkrótce na Anfield dołączył także Dean Saunders.

Kiedy Alan Hansen odszedł, a także Glenn Hysen oraz wkrótce Gary Gillespie, który przeszedł do Celticu, Liverpool był zdesperowany, aby ściągnąć jakościowego środkowego pomocnika. Sięgnięto po odważnego reprezentanta Anglii, który zaliczał świetne występy na Mistrzostwach Świata w 1990 roku.

W barwach Liverpoolu zadebiutował w zwycięskim spotkaniu na Anfield przeciwko Oldham Athletic w sierpniu 1991 roku. Przykrym momentem dla niego było to, gdy w drugim swoim meczu przeciwko Manchesterowi City na Maine Road, po godzinie gry utykał. Jednak zdołał bardzo szybko powrócić do pełnej sprawności.

Podczas gdy Ronnie Whelan został kontuzjowany, Suness przekazał opaskę kapitańską Wright'owi. Najdumniejszym momentem podczas okresu spędzonego na Anfield dla Wright'a był z pewnością moment w którym jako kapitan podniósł Puchar Anglii na Wembley w 1992 roku, kiedy to Liverpool pokonał Sunderland w finale 2:0.

Jednakże, Wright w kolejnym sezonie stracił wysoką formę i zaczęły się jego problemy z kontuzjami. Stracił opaskę kapitańską a także miejsce w składzie na rzecz Dean'a Saunders'a.

Jednak prawdziwe problemy zaczęły się, kiedy Souness odszedł z Anfield a na jego miejsce przyszedł Roy Evans. W lecie 1994 roku Wright wraz z Julianem Dickiem po porażce 4:1 z Boltonem, został odsunięty do zespołu rezerw. Evans krytykował parę zawodników za brak nastawienia.

Kiedy Evans podpisał kontrakty z John'em Scales'em i Phile'em Babb'ym stało się jasnym, że Wright'owi będzie ciężko powrócić do pierwszego zespołu. Jednak bardzo waleczny piłkarz a także gwiazda reprezentacji Anglii udowodnił, że jest to możliwe.

Jednak bardzo szybko doznał urazu ścięgna Achillesa. Wright udał się do specjalisty, do fizjoterapeuty, Norman'a Collins'a na leczenie. Collins, znakomity fachowiec bardzo szybko zdignozował ścięgno Wrighta i ten powrócił do treningów.

Po tych kontuzjach, Wright pracował na treningu jeszcze mocniej niż kiedykolwiek, za co został nagrodzony tym, że zastąpił kontuzjowanego Scales'a i powrócił do pierwszego zespołu na marcowy mecz przeciwko Manchesterowi United na Anfield. Wright zaliczył bardzo dobry występ a jego drużyna pokonała odwiecznego rywala 2:0.

Nie zagrał jednak w finałowym spotkaniu o Puchar Coca Coli na Wembley w 1995 roku. Scales odszedł do Tottenhamu a Wright powrócił na stałe do pierwszego zespołu, zaliczając w całym sezonie aż 41 meczy.

Spisywał się znakomicie w destrukcji, a także świetnie kreował akcje ofensywne swojego zespołu. Będąc w Liverpoolu zaliczył także pamiętne bramki, jak chociażby ta z meczu przeciwko Queens Park Rangers w lutym 1996 roku.

Wright odszedł z Anfield w 1998 roku, w sezonie w którym doznał kolejnej kontuzji. Postanowił zostać trenerem. Jego pierwszą pracą na stanowisku trenerskim była ta w Southport w sezonie 2000-2001. Wykonywał tam znakomitą pracę, doprowadzając swoją drużynę na końcu sezonu do pięciu najlepszych zespołów ligi.

Jednakże, nie mógł porozumieć się przewodniczącym Southport i odszedł do swojego byłego klubu Oxford United, gdzie również pracował na stanowisku trenerskim.