Piłkarz: Sammy Lee

Sammy Lee jest jednym z najlepszych zawodników The Reds, jakiego można spotkać w historii zespołu.

Idolem tego piłkarza zawsze była wielka legenda LFC - Bill Shankly. Sammy dołączył do klubu w 1976 roku i z całą pewnością można powiedzieć, że było to spełnienie jego marzeń.

Tom Saunders i Bob Paisley zauważyli go podczas gry w finale Pucharu Juniorów w Melwood.

Pomocnik ten robił ogromne postępy grając w drużynach młodzieżowych i już wkrótce dzięki wybitnym występom zdobył uznanie Evana Roy’a.

Bob Paisley był ogromnym wielbicielem jego talentu i nie raz określał go jako „młodego Billy’ego Bremner’a”. Obserwował jak Sammy szybko rozwija się i nie miał żadnych wątpliwości wystawiając go w półfinałach Pucharu Europy przeciwko zespołowi Zurych FC w 1977 roku, mimo że Lee miał wtedy jedynie 17 lat.

Jednym z jego bardziej znaczących sukcesów stał się występ przeciwko Leicester na Anfield, gdzie świętował zdobycie efektownej bramki dla drużyny. Zdobył ją właśnie tam, gdzie kilka lat wcześniej kibicował swoim idolom stojąc na trybunach.

Dwa lata później Jimmy Case ustanowił go prawym pomocnikiem, jednocześnie przyznając mu numer osiem na koszulce the Reds. Entuzjazm i determinacja Sammy’ego szybko zyskało podziw i sympatię kibiców i trenera.

W kwietniu 1981 roku odbył się prawdopodobnie jego najpiękniejszy występ dla klubu w meczu półfinałowym Pucharu Europy.

Sammy posiadał swój własny, niepowtarzalny styl gry. Najbardziej pamiętają go bramkarze, którzy mieli okazję bronić jego piorunujących strzałów. W latach osiemdziesiątych świetną grę prezentował nie tylko w Liverpoolu, ale także podczas występów w drużynie narodowej.

Karierę w reprezentacji rozpoczynał jako kapitan zespołu U-21. W 1982 roku zdobył pierwsze światowe trofeum po wygranym meczu przeciwko Grecji.

W tym samym czasie, gdy na boiskach międzynarodowych zdobywał sukcesy z reprezentacją przede wszystkim brał udział w meczach Liverpoolu. Oczywiste jest, że prowadzenie Liverpoolu do zwycięstwa znaczyła dla niego bardzo dużo.

W przeciągu ośmioletniej kariery na Anfield Sammy zdobył wiele trofeów; trzy Mistrzostwa Ligi, dwa Puchary Europy i cztery Puchary Ligi.

W 1986 liczne kontuzje i strata formy zmusiły go w do odejścia gdyż nie był już w stanie regularnie występować w pierwszym składzie.

Jego kolejne kluby QPR, Osasuna, Southampton i Bolton, również przyniosły mu wiele satysfakcji. Jednak miłość do Liverpoolu zawsze była ponad wszystkim i, gdy został on zaproszony na Anfield ponownie 1993 roku, bez wahania zgodził się.

Jako trener zespołu rezerw szybko zyskał szacunek wszystkich zawodników i w 1999 awansował na stanowisko drugiego trenera zespołu. Niestety pięć lat później był zmuszony opuścić Liverpool, chcąc jednocześnie podążyć w nieco innym trenerskim kierunku.