Piłkarz: Sami Hyypia

Sami Hyypia był jednym z najznakomitszych środkowych obrońców, jacy kiedykolwiek przywdziewali czerwony trykot.

Swymi konsekwentnymi występami na przestrzeni er Houlliera i Beniteza fiński wieżowiec zapewnił sobie miejsce wśród najlepszych środkowych obrońców w Europie.

Jego dziesięcioletni wkład w piłkę nożną na Wyspach nie został przeoczony w jego ojczystym kraju, gdzie siedmiokrotnie został wybierany Piłkarzem Roku (1999, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2008).

Aż trudno uwierzyć, że Liverpool zapłacił za niego tylko 2,5 mln. funtów holenderskiemu Willem II Tilburg w maju 1999 roku.

W tamtym okresie Hyypia miał już za sobą siedem lat w futbolu na profesjonalnym szczeblu. Swoją błyskotliwą karierę rozpoczął w MyPa, gdzie spędził trzy lata, wygrywając dwukrotnie Puchar Finlandii.

W narodowej reprezentacji zadebiutował w wieku dziewiętnastu lat meczem z Tunezją w listopadzie 1992 roku.

W 1995 roku Hyypia przebywał na testach w Newcastle United, ale miną jeszcze 4 lata zanim pojawi się na boiskach angielskiej Premiership.

Zamiast tego przeniósł się do holenderskiego klubu Willem II, gdzie w niedługim czasie został mianowany kapitanem.

Przed przenosinami na Merseyside, Wielki Fin pomógł ekipie z Tilburga zająć miejsce dające im kwalifikacje do Ligi Mistrzów.

Po swoim debiucie w barwach The Reds z Sheffield Wednesday siódmego sierpnia 1999 roku, Hyypia szybko stworzył żelazny duet ze Szwajcarem Stephanem Henchozem, czego dowodem było zdobycie historycznej, potrójnej korony w sezonie 2000/01.

Środkowy obrońca nosił kapitańską opaskę w trakcie tego doniosłego sezonu przez nieobecność kontuzjowanego Jamiego Redknappa. Wspólnie z nim podnosił FA Cup i Puchar UEFA.

W związku z odejściem Redknappa w kwietniu 2002 roku, Houllier powierzył na stałe opaskę swemu zaufanemu obrońcy. Rok później, w październiku 2003, na stanowisku kapitana zastąpił go jego młodszy kolega z zespołu, wschodząca gwiazda angielskiego futbolu, Steven Gerrard.

Wraz z przyjściem nowego trenera - Rafaela Beniteza było jasne, że Hyypia nie zamierza nigdzie odchodzić. Co więcej, Benitez dobrał mu nowego partnera na środek obrony – był nim Jamie Carragher, który wreszcie mógł występować na swojej ulubionej pozycji. W przeciągu 12 miesięcy wraz z Scouserem stworzył kolejny, uznawany za jeden z najwspanialszych na kontynencie duet defensywny, dzięki któremu między innymi Liverpool mógł sięgnąć po 21-letniej przerwie po kolejny już, piąty Puchar Europy.

Hyypia zdobył jednego z najbardziej niezapomnianych goli w drodze do Stambułu - był to potężny wolej z lewej nogi w meczu ćwierćfinałowym przeciwko Juventusowi na Anfield.

Niewiarygodne, ale Hyypia grał od początku do końca w każdym meczu w europejskich pucharach, nieprzerwanie od listopada 2001 do lutego 2006.

Przybycie młodych obrońców Daniela Aggera i Martina Skrtela oznaczało powolny zmierzch czasów Fina na Anfield, lecz gdy tylko któryś z nich nie mógł zagrać, godnie go zastępował, pnąc się w tabeli występów wszech czasów. Tym samym w grudniu 2008 roku wyprzedził w tejże klasyfikacji Rona Yeatsa, i znalazł się w czołowej dwudziestce graczy.

Pięć miesięcy później Wielki Fin ogłosił, że trwająca obecnie kampania będzie jego ostatnią w klubie, podpisując dwuletni kontrakt z niemieckim klubem Bayer 04 Leverkusen.

W swoim 464. i zarazem ostatnim meczu w barwach The Reds wszedł na ostatnie minuty meczu z Tottenhamem Hotspurs, przywdziewając równocześnie opaskę kapitana. Wcześniej The Kop utworzyła mozaikę przedstawiającą flagę Finlandii i napis „Sami”. Gdy rozległ się końcowy gwizdek sędziego, numer czwarty zapłakał.

Historia bez wątpienia oceni Hyypię jako jeden z najtrafniejszych transferów w historii klubu. Jego kolekcja medali za zwycięstwa jest liczbą dwucyfrową, zaś w 2006 znalazł się na 38. miejscu w głosowaniu fanów na 100 Graczy, Którzy Wstrząsnęli The Kop.