Piłkarz: James Milner

James Milner urodził się 4 stycznia 1986 roku w Leeds. Jego talent piłkarski, krykietowy i do biegów długodystansowych został odkryty, kiedy był dzieckiem. Reprezentował swoją szkołę w tych sportach i grał w piłkę nożną dla amatorskich drużyn z Rawdon i Horsforth. Od młodego wieku był kibicem Leeds United i posiadał karnet na mecze tego zespołu. W 1996 roku Milner rozpoczął treningi w akademii piłkarskiej tego klubu, zaś później występował w zespołach juniorskich. W pierwszym zespole zadebiutował w roku 2002, w wieku 16 lat. Niedługo po tym stał się najmłodszym graczem, który zdobył bramkę w Premier League.

Latem 2015 roku Liverpool zapewnił sobie usługi piłkarza, który był mieszanką talentu, zaangażowania i doświadczenia. Tym zawodnikiem był występujący w linii pomocy James Milner. Anglik dołączył do drużyny z Anfield w lipcu po tym jak wygasł kontrakt z Manchesterem City, którego nie zdecydował się przedłużyć. Pomimo prób The Citizens na zatrzymanie zawodnika w swojej drużynie, z którą zdobył dwa mistrzostwa Barclays Premier League, FA Cup i Puchar Ligi, Milner szukał nowych wyzwań, które miał nadzieję znaleźć w zespole the Reds. Jak sam twierdził, jest to już jego ostatni przystanek w karierze, którą zaczął jako 16-latek w barwach Leeds, klubu ze swojego rodzinnego miasta.

Milner stał się drugim najmłodszym zawodnikiem w historii Premier League kiedy zastąpił Jasona Wilcoxa w meczu przeciwko West Ham United w listopadzie 2002 roku. Szybko także ustanowił rekord najmłodszego strzelca bramki w tych rozgrywkach. Mając 16 lat i 356 dni strzelił bramkę Sunderlandowi. Milner na dobre zadomowił się w pierwszym zespole, któremu kibicował od dziecka. Jednak Leeds, z powodu ich relegacji, było zmuszone go sprzedać w 2004 roku do Newcastle. Anglik spędził w zespole Srok cztery sezony, z czego jeden na wypożyczeniu w Aston Villi. To właśnie drużyna the Villans była jego następnym krokiem w karierze po wypełnieniu kontraktu na St. James’ Park. W ich barwach rozegrał 169 spotkań i strzelił 22 bramki przez co stał się jednym z ulubieńców kibiców the Midlans. Pomógł drużynie Martina O’Neilla na utrzymaniu przez kilka lat dobrego, szóstego miejsca w tabeli ligowej, co było powodem otrzymania powołania do seniorskiej reprezentacji Anglii. Wcześniej, Milner ustanowił rekord występów w drużynie Synów Albionu do lat 21. Pomiędzy 18 a 23 rokiem życia zanotował 46 występów. W odróżnieniu od wielu utalentowanych młodych Anglików, pomocnik musiał długo czekać na powołanie do kadry seniorów. Marzenie spełniło się w sierpniu 2009 roku w meczu z Holandią.

Dwaj kolejni selekcjonerzy Trzech Lwów, Fabio Capello oraz Roy Hodgson często korzystali z usług Milnera w reprezentacji. Z powodu gry na szczeblu międzynarodowym oraz ciągłego rozwoju, po Milnera zgłosiło się w 2010 roku Manchester City. James grał regularnie w pierwszym zespole kierowanym najpierw przez Roberto Manciniego, a potem przez Manuela Pellegriniego. Przez 5 lat pobytu w Manchesterze zdobył każde możliwe trofeum dostępne dla angielskiego klubu. Milner szczycił się reputacją dobrego partnera w zespole. Zawsze stawiał dobro drużyny ponad osobiste rekordy. W każdym meczu pokazywał swoje doświadczenie nie wdając się w niepotrzebne dryblingi, nie tracąc piłek czy nawet nie marnując niepotrzebnie energii. W ostatnim w barwach City sezonie Premier League Anglik strzelił 5 bramek i zanotował 7 asyst, co zwróciło na niego uwagę wielu klubów, które wiedziały o jego kończącym się kontrakcie.

To właśnie Liverpool wygrał wyścig o podpis pomocnika, który natychmiast po prezentacji pojechał do Melwood, aby tam należycie przygotować się do nadchodzącego sezonu 2015/16. W nim reprezentant Anglii strzelił 7 goli i zaliczył 14 asyst. W sezonie 2015/16 był ważną częścią zespołu, który dotarł do dwóch finałów pucharów pod wodzą Jürgena Kloppa.

Po spędzeniu sezonu 2016/17 na lewej obronie, w kolejnym sezonie Milner ustanowił nowy rekord ilości asyst w Lidze Mistrzów. Zaliczając 9 ostatnich podań, pobił wówczas rekord należący do Neymara i Wayne'a Rooneya. Sezon 2018/19 był mniej więcej taki sam, Milner wystąpił w 45 meczach we wszystkich rozgrywkach. Był preferowanym wykonawcą rzutów karnych na placu. Trafiał z jedenastek w kluczowych etapach wyjazdowych spotkań z Fulham i Cardiff, gdy sezon zbliżał się do końca. Wszedł też z ławki rezerwowych na pół godziny podczas finału Ligi Mistrzów.

W sezonie 2019/20 James Milner wystąpił w 37 spotkaniach we wszystkich rozgrywkach. 4 gole, 4 asysty z takim bilansem zakończył sezon. Zdobył kluczową bramkę z rzutu karnego w doliczonym czasie gry w wygranym meczu 2:1 na Anfield z Leicester City. Wraz z wiekiem liczby rozegranych spotkań i minut James Milnera w czerwonej koszulce powinny maleć. Nic bardziej mylnego. Angielski weteran zwiększył swój dorobek minut o 44 w stosunku do poprzedniego sezonu - 2019/20. Jednak trzeba mieć na uwadze to, że w kampanii 2020/21 Liverpool borykał się z licznymi problemami, wliczając w to kontuzje, czy przepełniony kalendarz spotkań.  Popularny Millie zaakceptował swoją rolę, zawodnika szerokiego składu. W kampanii 2021/22 jeszcze rzadziej otrzymywał szanse na grę. Czy je wykorzystywał? Po prostu robił swoje. Stary, dobry Millie. Gracz, który poniżej pewnego poziomu nie schodzi. Świetny na mecze, w których Liverpool musiał utrzymać prowadzenie do końca. 

James Milner był postacią, którego brak mógłby być odczuwalny dla każdej ekipy na świecie. Oczywiście niekoniecznie chodzi o wybitne umiejętności piłkarskie, a osobowość, zaangażowanie i pasję. Atmosferę, którą stwarzała obecność w szatni. Weteran angielskich boisk i członek żelaznej gwardii Kloppa w maju 2023 roku skończył swoją piękną przygodę z Liverpoolem nijako w sposób typowy dla siebie – w minionej 2022/23 kampanii grał zarówno ogony, dłuższe spotkania, jak i takie w pełnym wymiarze minutowym. Wyłączony z gry ze względu na kontuzję był na przestrzeni sezonu sześciokrotnie. W skrócie – najczęściej był dostępny wtedy, kiedy Klopp go potrzebował, niekiedy przejmując opaskę kapitańską. Owszem, od lat nie asystował, ani strzelał tyle co w sezonach 2017/18 lub 2018/19. Odszedł jako legenda klubu. Po wygaśnięciu kontraktu przeszedł do Brighton.

Występy