LIV
Liverpool
Premier League
31.03.2024
15:00
BHA
Brighton & Hove Albion
 
Osób online 1033

Trener: David Ashworth

Era 1920-1923
Data urodzenia 1868-01-01
Miejsce urodzenia Waterford, Irlandia
Inne kluby Oldham Athletic, Stockport County, Oldham Athletic (2), Manchester City, Walsall, Caernarfon, Llanelli

Trofea

  • Mistrzostwo Ligi 1921/1922

Życiorys

David Ashworth najpierw biegał po boiskach, jako sędzia, ale później przeniósł się na inną dziedzinę futbolu – taktykę i trenerkę. Był bardzo niski, liczył zaledwie… 152 centymetry. Zawsze był bardzo starannie ubrany, umyty, wypielęgnowany. Na początku był managerem Oldham Athletic Football Club w roku 1906, a w 1914 przeniósł się do Stockport Country. Z tą właśnie drużyną pozostał aż do rozpoczęcia Pierwszej Wojny Światowej.

W roku 1920 został managerem Liverpoolu i już w pierwszym sezonie prowadzenia The Reds, odniósł sukces, ponieważ zajął z nimi czwartą pozycję w lidze. Dwa zwycięstwa derbowe z Evertonem oznaczały, że Blues nie będą liczyć się w walce o mistrzostwo. Później jednak Liverpool wygrał zaledwie dwa z dziesięciu meczy i również nie miał szans na zwycięstwo ligowe. Czerwoni zakończyli sezon na czwartej pozycji, osiem punktów za mistrzami – drużyną Burnley.

W sezonie 1921-22, Ashworth poprowadził Liverpool do trzeciego zwycięstwa ligowego w historii klubu z Anfield. Pierwszy mecz kiepsko rozpoczął mistrzowską batalię, ponieważ The Reds ulegli Sunderlandowi aż 3-0. Później jednak przegrali w lidze zaledwie jeden mecz do końca sezonu, z Middlesbrough, w połowie marca. Później nadszedł mecz pucharowy z Oldham, w którym niestety Czerwoni ulegli aż 4-0. Później wygrali z Cardiff 5-1, a w rewanżu przegrali 2-0. West Bromwich Albion przyjechało na Anfield i wygrało 2-0, ale w rewanżu Liverpool zwyciężył 4-1 i tytuł powędrował na Merseyside.

Zwycięska drużyna Ashwortha opierała się głównie na silnej defensywie, z Irlandczykiem Elishą Scottem w bramce, Ephraimem Longworthem na ławce rezerwowych oraz Tomem Lucasem i Donem McKinlayem na tyłach defensywy. McKinlay często grał również w linii pomocy, z Tomem McNabem, Tomem Browilowem, czy też Walterem Wadsworthem. Harry Chambers, który grał na ataku, był najlepszym strzelcem drużyny, z 19-toma golami na koncie. Pomagali mu Dick Forshaw, który strzelił 17 bramek oraz skrzydłowy Polly Hopkin, który znany był z rzadkiego trafiania do siatki.

Liverpool grał dobrze i zmierzał pewnie po drugie mistrzostwo, aż nagle Ashworth w lutym 1923 roku opuścił klub i wrócił do Oldham. Nikt nie wiedział, czemu Ashworth wrócił do swojego byłego klubu, ale jedynym i najbardziej prawdopodobnym przypuszczeniem, było to, że po prostu kochał ten klub. Jeszcze w tym sezonie spadł z Oldham do niższej ligi, a The Reds, mimo że wygrali zaledwie jeden z ostatnich siedmiu meczy, to z 6-punktową przewagą nad wiceliderem zdobyli mistrzostwo.

Ashworth został w Oldham zaledwie rok, przenosząc się później do Manchesteru City. Zrezygnował jednak w roku 1925, kiedy klub był bliski spadku do niższej ligi. Później próbował prowadzić zespół Walsall w 1926, ale już w roku 1927 opuścił tą drużynę. Później był jeszcze poszukiwaczem talentów w Blackpool, tuż przed Wojną. Umarł w roku 1947 mając 79 lat.