100 ważnych wspomnień
Pozycja w rankingu
19
Opis
Pod wodzą inspirującego, grającego menadżera Kenny'ego Dalglisha the Reds wyprzedzili w ligowej kampanii broniący tytułu Everton i zdobyli 16. mistrzowską koronę w ostatniej kolejce sezonu 1985/86.
Na początku sezonu 1985/86 Dalglish został mianowany menadżerem po wydarzeniach na Heysel. Stał się grającym menadżerem i odegrał główną rolę w zdobyciu ligowego mistrzostwa, jednocześnie zostając pierwszym grającym menadżerem, który tego dokonał.
Liverpool musiał wygrać w ostatniej kolejce sezonu z Chelsea by zapewnić sobie szesnasty tytuł. To był najbardziej wyrównany wyścig o ligową koronę od lat. Po porażce 2-0 z Evertonem na koniec lutego tamtego roku Liverpool tracił do liderów 13 punktów i tytuł szybko oddalał się od the Reds.
Drużyna Dalglisha stała przed ogromnym wyzwaniem, jednak w końcówce tego pamiętnego sezonu zdołała wygrać 12 z 13 ostatnich meczów i wyrwać tytuł z rąk Evertonu.
Czerwoni pojechali na Stamford Bridge w ostatniej kolejce potrzebując zwycięstwa po tym, jak Everton doznał porażki 0-1 na stadionie Oxford United.
Tego pamiętnego popołudnia Dalglish w pojedynkę przechylił szalę zwycięstwa na rzecz Liverpoolu i zgarnął mistrzowski tytuł na oczach 43 900 kibiców zgromadzonych na Stamford Bridge. Kenny przyjął piłkę na klatkę po podaniu Jima Beglina, upewnił się, że obrońcy Chelsea złapali się we własną pułapkę ofsajdową i uderzył wolejem zewnętrzną częścią stopy, zdobywając siódmą bramkę w sezonie. Liverpool wygrał 1-0 i został mistrzem ligi, wyprzedzając Everton o 2 punkty.
Mając tytuł w garści Liverpool stanął u progu zdobycia pierwszej podwójnej korony, czyli wygrania rozgrywek ligowych i Pucharu Anglii, kiedy the Reds wybiegli na murawę Wembley w finale FA Cup w następnym tygodniu...
Liverpool FC: Bruce Grobbelaar, Gary Gillespie, Jim Beglin, Steve Nicol, Ronnie Whelan, Alan Hansen, Kenny Dalglish, Craig Johnston, Ian Rush, Mark Lawrenson, Kevin MacDonald
Na początku sezonu 1985/86 Dalglish został mianowany menadżerem po wydarzeniach na Heysel. Stał się grającym menadżerem i odegrał główną rolę w zdobyciu ligowego mistrzostwa, jednocześnie zostając pierwszym grającym menadżerem, który tego dokonał.
Liverpool musiał wygrać w ostatniej kolejce sezonu z Chelsea by zapewnić sobie szesnasty tytuł. To był najbardziej wyrównany wyścig o ligową koronę od lat. Po porażce 2-0 z Evertonem na koniec lutego tamtego roku Liverpool tracił do liderów 13 punktów i tytuł szybko oddalał się od the Reds.
Drużyna Dalglisha stała przed ogromnym wyzwaniem, jednak w końcówce tego pamiętnego sezonu zdołała wygrać 12 z 13 ostatnich meczów i wyrwać tytuł z rąk Evertonu.
Czerwoni pojechali na Stamford Bridge w ostatniej kolejce potrzebując zwycięstwa po tym, jak Everton doznał porażki 0-1 na stadionie Oxford United.
Tego pamiętnego popołudnia Dalglish w pojedynkę przechylił szalę zwycięstwa na rzecz Liverpoolu i zgarnął mistrzowski tytuł na oczach 43 900 kibiców zgromadzonych na Stamford Bridge. Kenny przyjął piłkę na klatkę po podaniu Jima Beglina, upewnił się, że obrońcy Chelsea złapali się we własną pułapkę ofsajdową i uderzył wolejem zewnętrzną częścią stopy, zdobywając siódmą bramkę w sezonie. Liverpool wygrał 1-0 i został mistrzem ligi, wyprzedzając Everton o 2 punkty.
Mając tytuł w garści Liverpool stanął u progu zdobycia pierwszej podwójnej korony, czyli wygrania rozgrywek ligowych i Pucharu Anglii, kiedy the Reds wybiegli na murawę Wembley w finale FA Cup w następnym tygodniu...
Liverpool FC: Bruce Grobbelaar, Gary Gillespie, Jim Beglin, Steve Nicol, Ronnie Whelan, Alan Hansen, Kenny Dalglish, Craig Johnston, Ian Rush, Mark Lawrenson, Kevin MacDonald
