Jedenastka marzeń Carraghera

Od przebicia się do pierwszego zespołu Liverpoolu 13 lat temu, Jamie Carragher miał możliwość gry obok piłkarzy, którzy są legendami współczesnego Anfield. Od Steve'a McManamana po Fernando Torresa, Carragher szedł ramię w ramię z ludźmi, którzy już zawsze będą szanowani.

Było kilka zestawień zespołu przez ten okres, ale jaka jedenastka Liverpoolu jest zdaniem Carry najlepsza? Kto dowodzi linią ataku? Jaka formacja przyniesie najlepsze wyniki? Kto powinien rozgrywać?

Carragher, który zorganizował dzisiejsze spotkanie przeciwko Evertonowi na Anfield, podjął wyzwania i wytypował swoich graczy.

Obowiązywała jedna ważna zasada: nie mógł wskazać siebie.

BRAMKARZ: Pepe Reina

Zdecydowanie Pepe jest w pierwszej trójce najlepszych bramkarzy na świecie, ale moim zdaniem, jest na szczycie.

Jego osiągnięcia na Anfield są lepsze niż Ray'a Clemence'a, a to mówi wiele pamiętając odznaczenia, które tamten zdobywał w czasie kariery w Liverpoolu.

Pepe nie jest jeszcze w tej fazie, ale ma mnóstwo czasu.

Posiada świetny charakter i jest jednym z liderów zespołu.

Pepe po prostu jest kompletnym piłkarzem.

PRAWY OBROŃCA: Steve Finnan

Miałem ciężki wybór pomiędzy "Finem", a Markusem Babbelem.

Markus grał u nas tylko przez 12 miesięcy, ale obaj byli świetni, ponieważ sięgnęliśmy po potrójną koronę.

Jednak "Fin" radził sobie nieźle przez kilka kolejnych lat, dobrze grał w Lidze Mistrzów i zawsze czuć było jego wpływ na zespół.

To typ piłkarza, którego potrzebuje każda drużyna.

ŚRODKOWY OBROŃCA: Stephane Henchoz

Henchoz był podobnym obrońcą do mnie.

To był piłkarz, który walczył wślizgami o piłkę nie martwiąc się o nic.

On i Sami tworzyli świetną parę w roku, w którym sięgnęliśmy po 3 trofea.

Bronił w sposób, który mi się podobał i wraz z Samim byli budzącą lęk barierą podczas ich wspólnej gry dla Liverpoolu.

ŚRODKOWY OBROŃCA: Sami Hyypia

Sami jest po prostu jedną z legend Liverpoolu.

To najlepszy partner ze środka pola, z którym grałem i jeden z najlepszych transferów, które kiedykolwiek przeprowadził klub.

Kiedy wspominasz jego konsekwentne występy i długowieczność jego kariery, za taką cenę, to był fenomenalny ruch na rynku.

LEWY OBROŃCA: John Arne Riise

Po przybyciu do klubu, miał wielki wpływ na drużynę, szczególnie w kwestii jakości akcji ofensywnych i srogości uderzenia, które posiadał.

Jednak często nie docenia się tego, że w 2005 i w 2006 pobiliśmy wiele rekordów defensywy i wówczas to on zajmował miejsce na lewej stronie.

Mówiąc o nim, zawsze przypomnisz sobie bramki, które strzelał "Ginge", jak po piorunującym uderzeniu przeciwko Manchesterowi United w jego pierwszym sezonie.

PRAWY POMOCNIK: Steve Mcmanaman

Był najlepszym piłkarzem, kiedy wszedłem do zespołu i był wzorem.

Grał na nieco innej pozycji, kiedy był w najlepszej formie, ale w moim zespole ustawiłem go na prawej flance i pozwalam mu robić zamieszanie tymi trudnymi do zatrzymania, przeszywającymi biegami.

Wygrał 2 finały rozgrywek pucharowych dla Liverpoolu niemal własnymi siłami i potem sięgnął po wielkie rzeczy z Realem Madryt. Był inspiracją.

ŚRODKOWY POMOCNIK: Steven Gerrard

Ten wybór mówi sam za siebie.

To najlepszy piłkarz, z którym grałem i z pewnością stoi na równi z Kennym Dalglishem w historii klubu.

Nie mogę powiedzieć o nim zbyt wiele nowego, czego już nie słyszeliśmy.

Kiedy jest w szczytowej formie, jest nie do zatrzymania.

ŚRODKOWY POMOCNIK: Xabi Alonso

Byłem na krawędzi wyboru Didiego Hamanna do środka pola obok Stevie'go.

W swojej karierze Alonso sięgnął już po Mistrzostwo Świata i Mistrzostwo Europy; odegrał też ważną rolę w finale Ligi Mistrzów i jest wśród najlepszych rozgrywających.

To był prawdopodobnie najtrudniejszy wybór dla mnie, ale myślę, że sposób w jaki Xabi może zagrać piłkę, nigdy nie pozwoli innym stanąć na równi z nim.

LEWY POMOCNIK: John Barnes

Nie grałem z Johnem, kiedy był lewoskrzydłowym, ale zagrałem 45 minut obok niego, gdy był ustawiony w środku.

Nigdy nie zapomnę Johna Barnesa z mojego okresu dorastania.

Jest prawdopodobnie wśród 3-4 najlepszych piłkarzy, którzy zagrali dla Liverpoolu i kiedy był w najlepszej formie, nikt na świecie nie potrafił go powstrzymać.

Potrafił sam wygrać mecz i robił to.

NAPASTNIK: Michael Owen

To mój dobry znajomy, ale to nie oznacza, że mógł być pewny wyboru.

Musisz pamiętać to czego dokonał podczas sezonu z potrójną koroną.

Zdobył FA Cup po meczu z Arsenalem, gdy odegrał najważniejszą rolę i otrzymał wyróżnienie Piłkarza Roku w Europie 2001.

Jego wpływ przez pierwszych 5 lat, odkąd pojawił się i przebił do pierwszego zespołu, był po prostu zdumiewający.

NAPASTNIK: Robbie Fowler

Ludzie przeczytają to i zapytają 'dlaczego nie Fernando?'. Jednak dla mnie powodem nie jest to, że po prostu wybrałem sobie przyjaciół. Fernando był niesamowity i jego osiągnięcia z reprezentacją w ostatnich latach są fantastyczne. Jednak tu wciąż nie zdobył trofeum.

Jak na ironię losu, prawdopodobnie Fernando ma lepsze osiągnięcia strzeleckie niż Michael i Robbie, ale obaj zostali zapamiętani dzięki finałom rozgrywek pucharowych.

Pamiętasz czego Robbie dokonał przeciwko Birmingham oraz Alaves w 2001? Wybrałem go, ponieważ on też był osobą, na której się wzorowałem. Nie mógłbym pominąć go z tych względów.

ŁAWKA REZERWOWA

Dalej, wybór piłkarzy na ławkę nie jest łatwy. Ciężko było wskazać wyjściową jedenastkę, ale równie trudno wytypować rezerwę.

Ostatecznie, wybieram Jerzego Dudka jako bramkarza. Następnie możemy mieć potężną broń w Fernando Torresie. Didi Hamann, Danny Murphy i Gary McAllister mogą dostarczyć nam kilka różnych opcji w środku pola, a w kwestii defensywy nie mógłbym mieć nikogo lepszego od Markusa Babbela.