Potrzebna lepsza defensywa!

Wielkie drużyny Liverpoolu z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych były to zrównoważone zespoły, silne w każdej formacji, więc zaskoczeniem jest, że kluczowy ich piłkarz, Kenny Dalglish, pozwolił, aby obecny skład stał się tak przeładowany w ataku.

Liverpool powinien fantastycznie radzić sobie z przodu w tym sezonie, jednak będzie narażony w tyłach. Nawet największe armaty mają ograniczoną przydatność, jeśli nie masz równie dobrej defensywy. Dalglish kupił Charliego Adama z Blackpool tego lata, a ja zastanawiam się, czy Liverpool będzie przypominał ulepszoną wersję zespołu Iana Hollowaya - ekscytującą i groźną w ataku, ale zbyt otwartą i podatną na stratę goli.

Fani mogą myśleć, że to forma postępu. Liverpool będzie karcił wiele drużyn i będzie to odświeżająca zmiana w porównaniu z negatywnymi występami pod wodzą Roya Hodgsona, Rafaela Beniteza i Gerarda Houlliera. Stewart Downing, Luis Suárez, Andy Carroll, Dirk Kuyt, Steven Gerrard i Adam: to wielki bramkowy potencjał i wszechstronność.

Jednak nie mogę zrozumieć dlaczego, po wydaniu prawie 100 milionów funtów od stycznia, Dalglish nie wzmocnił linii defensywy. Pepe Reina to najlepszy bramkarz, jakiego znajdziesz w Premier League, ale kto przed nim?

Jamie Carragher jest odpowiedzialny, ale o kolejny rok starszy; Daniel Agger jest często kontuzjowany i nieprzekonujący w obronie, ale dobry w rozgrywaniu; Glen Johnson jest świetny w akcjach ofensywnych, ale też kiepski w defensywie. Martin Skrtel wygląda jak gladiator, ale nie wykorzystuje w pełni swoich warunków.

Liverpool potrzebuje solidnego środkowego obrońcy, podobnego do Scotta Danna czy Rogera Johnsona. Ciężko wywnioskować, dlaczego zarząd nie dał Dalglishowi trochę więcej, może kolejnych dziesięciu milionów, by zniwelować największą słabość zespołu.

Sukcesy w lidze Manchesteru United i Chelsea były zbudowane na solidnym środku obrony. Liverpool ostatni raz taki posiadał, kiedy Carragher i Sami Hyypia byli w najlepszej formie, więcej niż pięć lat temu. Znalezienie sposobu na trzymanie w ryzach linii defensywy złożonej z obecnych graczy będzie dla Dalglisha trudnym testem. Jednak on sam sobie go wybrał, dokonując swoich transferów. Podobają mi się one, oprócz Jordana Hendersona. Były pomocnik Sunderlandu był przepłacony, bo jego suma ze wszystkimi haczykami może wzrosnąć do 19 milionów. Jest dobry, ale nie na tyle dobry i czy Liverpool naprawdę go potrzebuje? Byli już wystarczająco napakowani w środku pola.

Przynajmniej obfite wydatki w okienku transferowym pokazały, że Liverpool ponownie liczy się w biznesie. Zapewniły również pozytywny nastrój na Anfield, taki jaki wykreował się wtedy, kiedy Dalglish zastąpił Hodgsona w styczniu i poprawił wyniki jak i morale.

Wraz z pieniędzmi przychodzi presja, ale zmieniła się mentalność. Dwadzieścia lat temu, Liverpool finiszujący na czwartym miejscu przyniósłby wstyd. Teraz to akceptowany cel na nadchodzący sezon.

Miejmy nadzieję, że Dalglish przywróci wysokie standardy z przeszłości i będzie wymagał od klubu walki o mistrzostwo. Ale bez choćby jednego klasowego transferu w defensywie, walka z Chelsea, Manchesterem City i United będzie nierealna.

Więc czwarte miejsce i powrót do Ligi Mistrzów wygląda na najbardziej prawdopodobny cel i jest zdecydowanie w zasięgu Liverpoolu.

Powrót do elitarnych europejskich rozgrywek będzie przynajmniej podstawą do zachęcenia lepszych piłkarzy, zakładając, że właściciele będą tak hojni za rok, jak są tego lata.

Tony Cascarino