Joe Allen – statystyczne CV

Jako, że pojawiają się coraz liczniejsze doniesienia o bliskości pozyskania Joe Allena przez Liverpool postanowiliśmy przeanalizować statystyki Joe na tle potencjalnych rywali ze środka pola. Allen jest graczem doskonale znanym przez Brendana Rodgersa z okresu gry w Swansea, jednakże jego sprowadzenie może budzić sceptycyzm ze względu na klauzulę zabraniającą pozyskiwania piłkarzy z tego klubu po jego odejściu.

Wiele statystyk jest podawanych bez zaznaczenia ilości czasu spędzonego na boisku przez danych zawodników. W naszym przypadku opieramy się na przeliczniku minutowym tak, aby można było jak najdokładniej porównać ich z rywalami. Poniżej zamieściliśmy trzy tabele. Pierwsza porównuje Joe Allena z kilkoma głęboko grającymi pomocnikami wybranymi przez osoby śledzące nas na naszym twitterowym koncie @AnfieldIndex. Druga zestawia tego gracza z piłkarzami mogącymi grać zarówno głęboko jak i wysoko (ponownie oparliśmy się na wyborze z Twittera). Trzecia porównuje go ze środkowymi pomocnikami Liverpoolu w sezonie 2011/12.

Dla ułatwienia analizy i zapewnienia odpowiedniej czytelności zdecydowaliśmy się na zaznaczenie najlepszych i najgorszych statystyk w tabelach.

„Lubie kontrolować przebieg gry, wziąć odpowiedzialność za swój własny los. Jeśli lepiej utrzymujesz się przy piłce niż twój przeciwnik masz 79 % szans na wygranie meczu, to dla mnie logiczne. To czy jesteś duży czy mały nie ma żadnego znaczenia – jeśli nie masz piłki, nie możesz strzelić bramki” (Rodgers 2012)

Zamieszczamy ten cytat Brendana Rodgersa aby wyjaśnić naszą decyzję o nie ocenianiu kierunków podań. Uznaliśmy, iż trudno ocenić je jako lepsze czy gorsze, mniej lub bardziej przydatne. Należy zauważyć opinie mówiące, że podawanie na boki pomaga utrzymać się zespołowi przy piłce i budować akcje. Powyższy cytat wyjaśnia filozofię, którą kierowała się Swansea w ubiegłym sezonie – utrzymywać się przy piłce i budować akcję. Czy ich można karać za styl w którym grają?

Podobnie można się odnieść do innych statystyk, które uznaliśmy za łatwiejsze do ocenienia, ale kierunki podań wzbudziły nieco kontrowersji. Tak czy inaczej zamieściliśmy je w naszym zestawieniu i podkreśliliśmy ich najwyższe i najniższe wartości.

Joe Allen w porównaniu do głęboko grających pomocników

Pierwsza tabela pokazuje Joe Allena w pozytywnym świetle na tle głęboko grających pomocników. Jego wyniki dotyczące pojedynków naziemnych, odbioru piłki, podań są imponujące i przewodzi w nich w zestawieniu. Prawdziwą gwiazdą jest tu Mikel Arteta – w Arsenalu poświęcił wiele w ataku i przesunął się bardziej do tyłu. Jeśli przyjrzymy się bliżej statystykom, Allen zajmuje drugie lub trzecie miejsce w wielu innych kategoriach, co jest dla niego wielką zasługą. Było pewnym zaskoczeniem, że był drugi w statystyce dotyczącej kreatywności, tworząc średnio sytuację bramkową co 63 minuty, to lepszy wynik niż Carricka, Songa (świetny sezon pod względem asyst) i Mulumbu. Joe Allen jest z całą pewnością godny porównywania z tymi piłkarzami.

Mulumbu jest wprawdzie najgorszy w zestawieniu w kilku statystykach, ale warto zauważyć, że zajmuje także drugie i trzecie miejsca w wielu innych. Również jest godzien tego zestawienia. Michael Carrick także zebrał trochę 'czerwieni' - tabela wskazuje, że odbiór piłki nie jest jego najlepszą stroną, za to dysponuje podaniami najwyższej klasy, zbliżył się w nich do jednego podania na minutę gry. Średnio wymienił ponad 80 podań na mecz.

Joe Allen w porównaniu do wszechstronnych pomocników

Druga tabela pokazuje Joe Allena w pozytywnym świetle jeśli chodzi o defensywę. Zajmuje drugie miejsce po Ramiresie i Cabaye w wygrywaniu pojedynków naziemnych i odbiorach (wygrywając w statystyce odbiorów na minutę gry), jednakże zawodzi w zestawieniu strzeleckim – nie umieszcza piłki w siatce zbyt często i wykonuje mało strzałów na bramkę. Mimo, że zestawienie wskazuje, że Joe Allen nie jest najlepszy w ofensywie, statystyki mogą się okazać niesprawiedliwe, ponieważ po sprowadzeniu Gylfiego Sigurrdsona przez Brendana Rodgersa Joe grał znacznie dalej od bramki. To jednak nie umniejsza wartości powyższego porównania.

Najbardziej imponują w niej Ramires i Scholes. Pierwszy z nich dominuje zarówno w statystykach ofensywnych jak i defensywnych, co pokazuje uniwersalność tego pomocnika. Paul Scholes również pokazuje dlaczego niemal zapewnił Manchesterowi United 20. tytuł mistrzowski. Weteran okazał się objawieniem rozgrywając 1169 minut w poprzednim sezonie, ale to nie powód do radości kibiców Liverpoolu.

Joe Allen w porównaniu do pomocy Liverpoolu

Więc jak wypada Joe w zestawieniu z pomocą Liverpoolu? Pod względem defensywy jest drugi po Lucasie za sprawą pojedynków naziemnych i zjada na śniadanie wszystkich w kategorii podań (dzięki filozofii prezentowanej przez Rodgersa w Swansea). Jeśli chodzi o atak jest drugi po Stevenie Gerrardzie. Wprawdzie strzela rzadziej od każdego w zespole z wyjątkiem Spearinga, ale strzelił więcej bramek niż inni (co wcale nie było takie trudne), ma wyższą celność strzałów a jego wskaźnik przełożenia strzałów na szanse zdobycia gola jest dwa razy lepszy od całej pomocy Liverpoolu za wyjątkiem kapitana reprezentacji Anglii.

Czy Joe Allen jest wystarczająco dobry żeby grać w topowym klubie?

Sądzimy, że Allen jest wystarczająco dobry na grę w klubie z piłkarskiej czołówki. Z pewnością jest dostatecznie waleczny, wydaje się lepszy niż gracze Liverpoolu grający przy Gerrardzie, uważamy, że świetnie sprawdziłby się jako zastępstwo dla Lucasa Leivy. 21-latek z pewnością ma przed sobą jeszcze wiele rozwoju, jeżeli już teraz współzawodniczy z powyższymi piłkarzami w statystykach to czego możemy spodziewać się po nim w przyszłości? Potrafi znaleźć świetne podanie, jest bardziej kreatywny od większości graczy Liverpoolu, więc czujemy, że może dać wiele temu zespołowi.

Pozostawiamy was z pytaniem: czy jest wart 15 mln £ ?

Wszystkie statystyki wykorzystane w tym artykule pochodzą z Opta Stat Centre z EPLIndex.com