Owen byłby złym rozwiązaniem

Liverpool podjął dobrą decyzję w sprawie Michaela Owena. Chociaż powszechnie wiadome jest, że desperacko potrzebujemy napastnika, sprowadzenie Owena byłoby niewłaściwym ruchem.

Nie chodzi tylko o to, że grał dla Manchesteru United. Osobiście nie potępiam graczy za pogoń za lepszym kontraktem, a tym wypadku większym problemem był sposób, w jaki Owen opuścił Liverpool wywołując ogromną złość kibiców.

Jeden z jego dawnych kolegów z boiska, Jason McAteer poddał w wątpliwość chęć Michaela do gry. Takie jest również moje zdanie. Gdyby rzeczywiście był zdeterminowany, to przed 1 lipca znalazłby sobie klub, przebył okres przygotowawczy i był gotowy na ligowy start.

Zwlekanie aż do tej pory nie jest dobrym znakiem. Będzie teraz potrzebował od sześciu do ośmiu tygodni, by być w pełni sprawnym i przydatnym dla Stoke.

Wiele mówiło się również o naszym zainteresowaniu Alessandro Del Piero, lecz według mnie nigdy nie było to brane na poważnie pod uwagę.

Nie mógłbym sobie wyobrazić go grającego tutaj w wieku 25 lat, o 37 nie wspominając. To nie jest zawodnik na tę ligę.

Żaden z wolnych zawodników nie jest moim faworytem, jednak być może trzeba będzie podjąć ryzyko.

Dylematy Rodgersa

Dysponujący wąskim składem Liverpool czeka ciężkie wyzwanie podołania wymaganiom Premier League i Ligi Europy.

Brendan Rodgers będzie musiał spróbować osiągnąć odpowiedni balans, nie przemęczając kluczowych graczy a zarazem osiągając dobre wyniki. W porządku, w Europie można grać dzieciakami, jednak jeśli będą przegrywać wytworzy się nieprzyjemna atmosfera, która tylko skomplikuje sytuację.

Przegrywając w środku tygodnia, niezależnie od wystawionej drużyny, presja w następnym meczu ligowym stanie się coraz większa. W listopadzie czeka nas wyprawa do Moskwy na mecz z Anży, tymczasem już trzy dni później rozegramy wyjazdowe spotkanie z Chelsea. Menedżer stanie przed dużym dylematem.

Jan Molby