Globalna rodzina LFC – Wietnam

Po wizycie w Indonezji, Malezji, Singapurze i Tajlandii, czyli miejscach, w których Liverpool FC jest bardzo popularny, czas odwiedzić kolejny z krajów wspierających the Reds.

Liverpool jeszcze nie grał w Wietnamie – trzynastym pod względem liczby ludności kraju na świecie – ale, jak zapewnia nas dzisiejszy rozmówca, nie brakuje tam fanów, którzy oddaliby wszystko, żeby zobaczyć swój klub na żywo.

Imię: Pham Quynh Le

Wiek: 25 lat

Miasto/państwo: Hanoi, Wietnam

Zawód: przedstawiciel handlowy

Dlaczego wybrałeś Liverpool?

Po prostu się zakochałem.

Jakie jest twoje pierwsze wspomnienie związane z klubem?

Autor książki, którą czytałem, był kibicem i wspomniał coś o LFC. Bohaterowie jego powieści entuzjastycznie opisywali dryblingi Owena i podkręcane wolne McManamana, które zawsze lądowały w górnym rogu bramki. Wydawało mi się, że to świetna drużyna z genialnymi piłkarzami. Wziąłem to sobie do serca i kiedy zobaczyłem prawdziwego Owena grającego na Mistrzostwach Świata w 1998 roku, czyli pierwszym turnieju, jaki kiedykolwiek oglądałem, wiedziałem już, że to nie fikcja literacka.

Jak Wietnamczycy zaczynali swoją przygodę z kibicowaniem Liverpoolowi kilkanaście lat temu?

Przede wszystkim czytając gazety i oglądając program telewizyjny „Premier League Highlighs” emitowany w każde poniedziałkowe popołudnie. W tamtych czasach rzadko w trakcie przerzucania kanałów można było trafić na europejskie rozgrywki ligowe.

Napotykałeś trudności ze znalezieniem informacji na temat drużyny czy transmisji meczu?

Boom internetowy w Wietnamie rozpoczął się w roku 2000. Ale dopiero trzy lata później komfortowo mogłem korzystać z tego na wszystkich płaszczyznach – czytać wiadomości i oglądać każde spotkanie. Teraz mam to szczęście, że mieszkam w dużym mieście, ale żyjąc na wsi czy w mniejszym miasteczku ciężko jest być na bieżąco z informacjami o zagranicznych ligach.

Kto był twoim pierwszym futbolowym bohaterem i dlaczego?

Michael Owen. Uwielbiam go od czasu jego niesamowitej bramki strzelonej Argentynie w roku 1998.

Jakie jest twoje ulubione wspomnienie związane z kibicowaniem?

Oczywiście finał Ligi Mistrzów w 2005 roku – legendarna noc w Stambule. Nigdy nie zapomnę tego, co czułem po pierwszej połowie. Jestem pewien, że sporo kibiców wyłączyło wtedy swoje telewizory, ale w moim odczuciu początkowy zawód dodał jeszcze więcej magii temu wydarzeniu. Po doprowadzeniu do remisu wydawało mi się, że nie wytrzymam napięcia i wyląduję w szpitalu. Czekałem z duszą na ramieniu na kolejne ataki Milanu modląc się, by nic z nich jednak nie wyszło. Podczas konkursu rzutów karnych prawie że rzucałem się na ziemię razem z Dudkiem i płakałem, kiedy wreszcie wygraliśmy. To niezapomniana noc dla mnie i dla całego mojego pokolenia kibicującego LFC.

Kto jest twoim ulubionym trenerem i dlaczego?

Rafael Benítez – to on stoi za zdobyciem przez nas piątego pucharu Ligi Mistrzów. Znam ten klub od czasów Gérarda Houlliera, więc myślę, że to nic dziwnego, iż wybrałem Rafę. To jego osiągnięcia jako jedyne mogłem obserwować na ekranie telewizora.

Co wspominasz jako najgorsze chwile?

Kadencję Roya Hodgsona. Liverpool strasznie mnie wtedy zawiódł.

Odwiedziłeś już Anfield?

Jeszcze nie, ale to moje marzenie.

Czy Liverpool ma zorganizowany fan club w Wietnamie?

Oczywiście, w dwóch największych miastach – Hanoi i mieście Ho Chi Minh – zbieramy się często w pubie, by obejrzeć mecz wspólnie. Czasami przychodzi nawet pół tysiąca osób.

Jaka drużyna jest u was uznawana za największego rywala the Reds?

Manchester United.

Po jakich stronach surfujesz, by zdobyć najświeższe informacje z Anglii?

Facebook i Twitter stały się ostatnio popularne mimo swojej nierzetelności. Zazwyczaj odwiedzam stronę oficjalną i nasz lokalny fanpage.

Kibicujesz też lokalnym drużynom?

Głównie kadrze narodowej. Kiedyś wspierałem półprofesjonalistów z Hanoi Police, ale klub został rozwiązany dwanaście lat temu.

Kto jest twoim ulubionym zawodnikiem wśród obecnie występujących?

Luis Suárez. Ma nie tylko talent, ale też mnóstwo zaangażowania, jakie wkłada w każdy mecz – tak zwany umysł zwycięzcy. Nigdy się nie poddaje i właśnie to lubię w nim najbardziej. Poza boiskiem jest kochającym tatusiem i mężem – czytałem historię jego związku i prawie mu zazdrościłem!

Gdybyś mógł spotkać kogoś obecnie lub w przeszłości związanego z Liverpoolem, kto by to był?

Steven Gerrard. Jest żywą legendą i każdy kibic umarłby dla możliwości spotkania z nim, uściśnięcia ręki i podziękowania za wszystko, co dla nas zrobił.

Co sprawia, że jesteś dumny z bycia kibicem właśnie tej ekipy?

Dla mnie to nie jest zwykłe hobby. Nasze grono kibicowskie jest jak rodzina, dzielimy nie tylko pasję, ale też smutki i radości. W każdej chwili jeden z nas może pomóc drugiemu. Co sobie często powtarzamy? „Keep calm and stay Red” (fraza: zachowaj spokój i bądź Czerwony)!

Na zakończenie powiedz, co rozumiesz przez termin „the Liverpool way”?

Godność, wiarę i szacunek dla innych, bo każdy z nas jest taki sam.