Henderson: Nigdy nie zwątpiłem!

Krótko przed wejściem Jordana Hendersona na podium, by świętować największe osiągnięcie w swojej karierze, kapitan The Reds miał drobną sprzeczkę z Jamesem Milnerem. Na sekundy przed oficjalnym wręczeniem Pucharu Europy Hendo podjął decyzję o tym, że nie chce odbierać trofeum samotnie.

Tuż przed rozpoczęciem ceremonii Anglik podszedł do Jamesa Milnera oraz Jürgena Kloppa i zachęcał ich do podzielenia się zaszczytem wzniesienia trofeum.

– Jeśli ktokolwiek poza Tobą wzniesie to trofeum, zostanie w******ony w ziemię – odpowiedział Milner.

53 dni po meczu w Madrycie Henderson, siedząc w bostońskim hotelu Four Seasons, jest już myślami przy prowadzeniu zespołu do kolejnego podium. Gdziekolwiek jednak zawiodą go kolejne kroki, zawsze będzie sprowadzany z powrotem do tej jednej nocy – nocy triumfu przywództwa kolektywnego.

– Pomyślałem sobie, że Millie i szef powinni wznieść trofeum razem – mówił Hendo.

– Spytałem szefa i Millie'ego, ponieważ czułem, że jest on ważnym członkiem zespołu. Wiem, że noszę opaskę zawsze, gdy gram, jednak on też często ją nosił, gdy nie grywałem. On jest wielką postacią w szatni. Bez niego byłoby inaczej – to samo tyczy się menedżera. To, co zrobiliśmy tej nocy, nie byłoby możliwe bez menedżera. On jednak powiedział: 'Nie'. Tego nie planowałem.

– Dla mnie to zdjęcie znaczyłoby tyle samo, gdyby menedżer wznosił trofeum, a ja stałbym za nim.

Odkąd Henderson przejął opaskę kapitana po Stevenie Gerrardzie w 2015 roku, poszukiwał on własnej tożsamości w roli lidera. Jego gotowość do poświęcenia momentu wzniesienia trofeum z pewnością oddaje sposób, w jaki przewodzi on zespołowi odkąd nosi opaskę – właściwie to ostateczne potwierdzenie jego stylu przywództwa.

– Każdy oczekuje od kapitana, że wzniesie trofeum i każdy pochlebnie wypowiada się o nim, gdy ten wygra jakieś rozgrywki, jednak gdyby cofnąć się o rok, dwa, ludzie wciąż krytykowali mój styl i zadawali sobie pytanie, czy powinienem być kapitanem – mówi Henderson.

– Ja się w to nie mieszam, ponieważ ludzie tak naprawdę nie wiedzą. Nie możesz oceniać kapitana na podstawie występów. To coś więcej niż to, jak grasz w weekend. Dużo dzieje się na drugim planie, to nie tylko ja. Jest sporo liderów w naszej grupie i jest menedżer. Nie rozumiem, dlaczego miałbym być uhonorowany bardziej.

– Nawet mimo tego, że ludzie z zewnątrz być może wątpili we mnie, ja w środku nigdy tak tego nie czułem. Piłkarze i menedżer byli zawsze w stu procentach za mną, a ja zawsze czułem ich pewność.

– Nie zrozum mnie źle. Jestem bardzo dumny z bycia kapitanem tego klubu i nie podchodzę do tego na luzie. Samo granie dla tego klubu jest czymś niewiarygodnym, co dopiero bycie jego kapitanem i możliwość wzniesienia z nim Pucharu Europy. To jednak nie to, na czym mi zależy. Wystarczyło mi samo zwycięstwo w Lidze Mistrzów, z tą drużyną, z tym menedżerem, z tym klubem.

Tej samej nocy, podczas imprezy finałowej miał miejsce jeszcze jeden symboliczny moment. Henderson, który z przejęcia osiągnięciem zespołu nawet się nie napił, poprosił swojego poprzednika o zrobienie sobie wspólnego zdjęcia z pucharem. Gerrard odmówił.

– To twoja noc – ciesz się nią – powiedział do Hendersona.

Pomeczowe zdjęcie z pucharem trzech byłych kapitanów The Reds, którzy sięgnęli po to trofeum – Phila Thompsona, Graeme Sounessa i Stevena Gerrarda – zostało jednak wykonane.

Henderson z tego dnia z pewnością zapamięta także inne obrazki – najbardziej ekspresyjnie wylał swoje uczucia wyściskując ze łzami w oczach swojego ojca, Bryana, przy linii końcowej boiska.

– Nie wiem, jak dostał się na płytę boiska – mówił Henderson.

– Wiem, jak wiele to dla niego znaczyło i przez co przechodził ostatnimi laty, więc zobaczenie go tak szybko po tym, jak wygraliśmy... To wszystko sprawia, że jesteś w wielkiej euforii.

Prawie 30 minut rozmowy o przyszłości i znowu to zrobiliśmy – obszernie omówiliśmy niedawną przeszłość i to, co ona oznacza. Nie lekceważmy jednak determinacji Kloppa i jego piłkarzy, by tę konkretną grupę doprowadzić do nieuniknionego zakończenia.

– Rozmawialiśmy przez ostatnich kilka sezonów o tym, jak blisko jesteśmy zdobycia trofeum. Nie przestaliśmy iść, nie przestaliśmy walczyć i teraz mamy to wielkie trofeum, ale chcemy wygrać więcej.

– Chcemy wykorzystać to osiągnięcie tak, by nas napędziło. Nie chcemy zdobyć jednego trofeum i na tym poprzestać. Przeszliśmy długą drogę przez ostatnich kilka lat i chcemy kontynuować tę podróż po krzywej rozwoju. Chcemy wciąż być lepsi.

– Wszyscy będą chcieli nas pokonać. Czułem to już wprawdzie w zeszłym sezonie, właściwie to od dłuższego czasu. Każdy chce pokonać Liverpool. Musimy sobie z tym poradzić tak, jak to zrobiliśmy.

Być może niedługo nadarzy się okazja do wzniesienia kolejnych trofeów. W ciągu kilku tygodni Liverpool zagra mecz o Tarczę Wspólnoty, a także finał Superpucharu Europy. Wygląda więc na to, że propozycja dla Milnera jest nadal otwarta.

– W futbolu wszystko toczy się tak szybko, że chcesz się skupić na przyszłości i nie dać się złapać przez to, co osiągnąłeś, bądź czego nie osiągnąłeś w przeszłości. W futbolu chodzi o to, żeby iść do przodu i chcieć wciąż więcej.

Nie wykluczajmy więc kolejnych gorących dyskusji pomiędzy kapitanem a wicekapitanem The Reds po meczach na Wembley i w Stambule.

Chris Bascombe