Echa niedawnego wywiadu z Salahem

Mohamed Salah niechętnie udziela wywiadów, ale to nie znaczy, że jest introwertykiem. Ostatnim razem, gdy zgodził się na wywiad z kimkolwiek w brytyjskich mediach, wyłączając działalność swojego klubu, byłem tam. 

Dał się przekonać tylko dlatego, że właśnie przekroczył barierę 40 bramek dla Liverpoolu w swoim pierwszym sezonie na Anfield. Był dość przyjazny i podobał mi się w nim jego duch i zadziorny charakter - cechy, które widać w jego grze. Szybko jednak odniosłem wrażenie, że się przed czymś powstrzymuje, że wolałby być gdzie indziej. Po trzech minutach i 58 dość niezręcznych sekundach już go nie było.

Nie jest łatwo być najsłynniejszym piłkarzem w kraju, w którym panują totalitarne rządy tak, jak ma to miejsce w Egipcie. Twoje słowa mają znaczenie. Musisz uważać, co mówisz. Zwłaszcza, gdy twój bohater i przyjaciel Mohamed Aboutrika żyje na wygnaniu i został umieszczony na liście terrorystów za to, co powiedział (i rzekomo zrobił) w przeszłości. Trzeba uważać podwójnie, szczególnie gdy wyborcy unieważniają karty do głosowania, używając twojego nazwiska w wyborach, w których wszystkie sondaże przemawiają na korzyść partii rządzącej. 

Salah wyraził wdzięczność swoim kolegom z drużyny podczas ceremonii wręczenia nagród Football Writers w maju 2018 roku, kiedy odebrał trofeum dla zwycięzcy. W kwietniu 2019 roku rozmawiał z Time Magazine o prawach kobiet. Pomijając te okazje, od powrotu do Anglii w 2017 roku niewiele mówił światu o sobie.

To było więc nietypowe dla niego, że zgodził się na rozmowę przed kamerą z hiszpańską gazetą sportową AS, w miejscu chronionym przed COVID-19 w Merseyside, w samym środku pandemii, do tego o treści opublikowanej wczoraj. Niezwykłe było również to, że był tak otwarty - nawet pozował później z mikrofonem AS przed choinką. 

Wywiad zawierał dwie zaskakujące informacje. Pierwsza dotyczyła tego, że Egipcjanin był „bardzo rozczarowany” faktem przeoczenia jego osoby przy wyborze kapitana w meczu "o pietruszkę" w Lidze Mistrzów z Midtjylland. Druga dotyczyła nowego kontraktu, którego los spoczywa w rękach Liverpoolu. Nie tak odkrywczy był opis Barcelony i Realu Madryt jako „topowych klubów”, choć być może między wierszami mówiący, że żaden z nich nie jest tak naprawdę „topowy”.

W dziennikarstwie zagwarantowanie sobie wywiadu to symboliczne pierwszeństwo w dostępie do nowych informacji. Wygląda na to, że Salah postanowił pokazać swoją niezależność w klubie, w którym większość rzeczy idzie zgodnie z planem. Jednak gdy zawodnik mówi tak otwarcie, może mieć ukryty motyw, szczególnie jeśli zwykle jest tak ostrożny.

Krajobraz wokół przyszłości Salaha wygląda obecnie następująco - 28-latek ma dwa i pół roku do końca swojej obecnej umowy, na mocy której zarabia około 200 000 funtów tygodniowo. Jego następny kontrakt może być najbardziej lukratywnym w jego karierze, ale każdy następny będzie uzgadniany już na gorszych warunkach. Tymczasem w Barcelonie w przyszłym miesiącu odbywają się wybory prezydenckie i są ludzie, którzy złożą wielkie obietnice zapewniające o tym, że wkrótce Camp Nou znów będzie potężne. Gdzie indziej Real desperacko chce podpisać kontrakt z Kylianem Mbappe z Paris Saint-Germain, ale ograniczenia finansowe mogą sprawić, że ten pościg będzie trudniejszy niż miałoby to miejsce w przeszłości.

The Athletic rozumie, że Jürgen Klopp i inne kluczowe osobistości Liverpoolu nie traktują komentarzy Salaha jako wyrazu frustracji. Byłoby zrozumiałe, gdyby decyzja Kloppa o pozostawieniu Salaha na ławce w meczu z Crystal Palace w sobotę była jego sposobem na przypomnienie mu, kto tu rządzi. Jednak źródła bliskie menedżerowi sugerują, że decyzja o godzinie odpoczynku na Selhurst Park dla wiodącego strzelca zespołu zapadła jeszcze przed zwycięstwem Liverpoolu nad Tottenhamem Hotspur w środę wieczorem. 

Salah również dobitnie dał do zrozumienia AS, że jest zdeterminowany do bicia wszelkich rekordów na Anfield. „Powtarzam, każdy rekord” podkreślał Egipcjanin. Zwycięstwo nad Crystal Palace było historyczne, a Liverpool wygrał siedmioma bramkami na wyjeździe w lidze po raz pierwszy od 106 lat, do tego z siedmioma różnymi zawodnikami asystującymi przy bramkach, co miało miejsce po raz pierwszy w historii Premier League. Ten wynik oznacza także, że ​​Klopp poprowadził Liverpool do większej liczby zwycięstw niż jakikolwiek inny menedżer w erze Premier League.

Podobne fakty pokazują tylko wachlarz zagrożeń, jakimi dysponuje jedna z najbardziej ekscytujących drużyn w historii Liverpoolu. To zespół, który mógłby pozwolić Salahowi na realizację zarówno zespołowych ambicji sportowych, jak i tych indywidualnych. Można by pomyśleć, że to może być początek realizacji strategii odejścia z klubu, ale równie prawdopodobne jest to, że Salah chce zostać w klubie przez długi czas. Być może wszystko, czego potrzebuje, to zapewnienie, że klub czuje podobnie, zwłaszcza w atmosferze COVID-19, który ma spowodować utratę ponad 100 milionów funtów przychodów.

Salah będzie miał 31 lat pod koniec obecnego kontraktu, więc dyrektor sportowy Michael Edwards wie, że on i Klopp mają przed sobą trudne decyzje. Georginio Wijnaldum najprawdopodobniej odejdzie na zasadzie wolnego transferu latem przyszłego roku, a mając 30 lat, jest jednym z najbardziej wpływowych graczy w wyjściowej XI Kloppa. Być może pokazuje to, że jest na Anfield chęć do podejmowania odważnych decyzji podczas przechodzenia przez trudny okres.

Simon Hughes