Jürgen Klopp staje w obronie mniejszości

Menedżer Liverpoolu Jürgen Klopp spotkał się w tym tygodniu z Paulem Amannem, założycielem organizacji Kop Outs, aby przedyskutować incydent homofobicznych przyśpiewek w Norwich w ostatni weekend.

Organizacja Kop Outs, która jest wspierana przez klub, to grupa fanów, która powstała w 2016 roku, aby zapewnić głos kibicom LGBT+, reprezentując ich potrzeby i podnosząc świadomość wyzwań i obaw, z którymi się borykają.

Po obraźliwych i niestosownych przyśpiewkach na Carrow Road, Jürgen zaprosił Paula do AXA Training Centre, aby porozmawiać o wpływie takich przyśpiewek na kibiców LGBT+, o tym, dlaczego nie powinny się one powtórzyć i jak ważna jest różnorodność.

Red Together to zobowiązanie Liverpool FC do równości, różnorodności i integracji, które łączy cele klubu, aby być najbardziej różnorodnym w piłce nożnej, zapewniać sprawiedliwe szanse tak wielu różnym ludziom, jak to tylko możliwe, oraz powitać i spełniać ich potrzeby w najlepszy możliwy sposób.

Jürgen: Cześć Paul, miło mi Cię poznać.

Paul: Dzięki Jürgen.

Jürgen: Jesteśmy tu dzisiaj z konkretnego powodu. Prawdopodobnie obaj wolelibyśmy spotkać się po raz pierwszy w innych okolicznościach, ale może najpierw opowiesz mi trochę o sobie jako kibicu Liverpoolu skąd ten wybór?

Paul: OK, więc wydaje mi się, że jestem kibicem Liverpoolu prawie całe moje życie. Mój tata, który przybył do Anglii z Trynidadu, był dozgonnym fanem Liverpoolu i tak już zostało w rodzinie. Dorastałem, dostałem szansę przyjazdu tutaj na uniwersytet i dostałem szansę powrotu tutaj, zamieszkania i regularnego przychodzenia na Anfield. Zawsze śledziłem mecze, zawsze cieszyłem się spotkaniami, Liverpoolu.

Jürgen: Czy można powiedzieć, że przeniosłeś się do Liverpoolu z powodu LFC?

Paul: Po części na pewno! 

Jürgen: Już to kiedyś słyszałem! Przeprowadziłem się tutaj z powodu LFC! A ty jesteś członkiem Kop Outs?

Paul: Jestem założycielem Kop Outs. Stworzyliśmy Kop Outs, ponieważ w piłce nożnej występuje problem homofobii. Wiemy, że jest bardzo niewielu profesjonalnych graczy - gejów. Mamy takich jak Anton Hysen, syn legendy Liverpoolu i wielu innych. Ale właściwie to wystarczy, aby stworzyć być może pełny zespół z kilkoma osobami na ławce, z całej historii profesjonalnych rozgrywek mężczyzn. Jest to uważane za coś niewłaściwego w tym środowisku. I mam zbyt wielu przyjaciół LGBT+, którzy czuli się niekomfortowo, będąc na meczu lub nie chcą iść na mecz, ponieważ boją się, że mogą czuć się niekomfortowo.

Jürgen: Wow. Tak, teraz na meczu Norwich, na trybunach ponownie pojawił się hałas, dzięki Bogu znowu był z nami. Ale miał miejsce również jeden konkretny incydent, o którym słyszałem mimo, że nie znam wszystkich piosenek. 

Paul: Tak, to była pieśń „rent boys”, śpiewana przeciwko Norwich, która była zupełnie niepotrzebna. Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że skanduje się to pod adresem piłkarza, słyszą to fani tacy jak ja, którzy przechodzą od usłyszenia You'll Never Walk Alone i bycia ogarniętym tę fantastyczną atmosferę, do nagłego pozostawienia na lodzie. To tak, jakby kubeł zimnej wody został wylany na ciebie pod względem stanu emocjonalnego, który uderza w ciebie. Ponieważ jest to tak niepotrzebna i podła przyśpiewka, która pozostawia zbyt wielu homoseksualnych fanów absolutnie na lodzie. I to jest złe.

Jürgen: Nigdy tego nie zrozumiem, po co na stadionie śpiewać piosenkę, która jest przeciwko czemuś. Nigdy tego nie rozumiałem. Nigdy mi się to nie podobało i nie podoba. Szczególnie w naszym przypadku, mamy prawdopodobnie najlepszy zasób piosenek na świecie.

Paul: I nie chodzi tu o to, by przerwać rywalizację, nie chodzi o to, by zabijać atmosferę. Uwielbiamy tę atmosferę, tę pozytywną atmosferę. Są chwile, kiedy chcesz podpaść rywalom, ale robisz to poprzez inteligentny dowcip, z czego jesteśmy znani.

Jürgen: Nie. Właściwie, myślę, że to proste - łatwo jest podjąć decyzję, by już nie śpiewać tej piosenki, którą w międzyczasie usłyszałem. Nie jest to z żadnej perspektywy fajna piosenka, więc nie jest to konieczne. To oczywiście sprawia, że ludzie czują się niekomfortowo w naszej własnej grupie fanów. Dla naszej grupy kibiców i dla mnie oznacza to: koniec przestajemy ją śpiewać i przechodzimy do kolejnej. Naprawdę uważam, że jest to łatwa decyzja i powinna to być łatwa decyzja. Mogę sobie wyobrazić, że ludzie myślą teraz, "daj spokój, to tylko ich nakręca" i tym podobne rzeczy. Ale na tym polega problem, my tego nie rozumiemy. 

Paul: Prawdopodobnie nawet nie pobudza to naszych graczy. To bardziej nakręcanie i denerwowanie naszych własnych fanów i innych homoseksualnych fanów na całym świecie.

Jürgen: Zdecydowanie. Tak więc możemy teraz powiedzieć, to już nie jest nasza piosenka. Nie jestem pewien, czy ludzie mnie słuchają, ale byłoby miło. Z wielu powodów nie chcę już tego słyszeć. Oczywiście żyjemy w czasach, w których w danej chwili wiele się uczymy. Mam teraz 54 lata, a kiedy miałam 20 lat, najpierw mówiłem, a potem myślałem. Tymczasem, dzięki Bogu, 34 lata później zrozumiałem, że nie wypada atakować tego, kto różni się od ciebie. To nadal nie jest w porządku i tak też powinniśmy to widzieć.

Paul: A wartości, którymi kierujemy się jako kibice, polegają na wzajemnym wspieraniu się, na tym, że kontuzja jednego jest kontuzją wszystkich. To poczucie solidarności, które jest na wskroś liverpoolskie.

Jürgen: Zdecydowanie. Z perspektywy zawodnika czy trenera, mogę powiedzieć, że te piosenki nam nie pomagają. To strata czasu. Nie słuchamy ich . Słyszę na stadionie, kiedy zaczynają śpiewać Bobby Firmino, Mo Salah, You'll Never Walk Alone i wszystkie tego typu rzeczy. To daje ci gęsią skórkę, to daje ci impuls. Pozostałe piosenki to kompletna strata czasu. Jeśli to, co śpiewasz, wyraża Twoje myśli, jesteś idiotą. Jeśli nie myślisz w ten sposób i tylko o tym śpiewasz to tracisz czas, zapomnij o tym i śpiewaj inną piosenkę.

Paul: Zdecydowanie.

Jürgen: Dobrze. Naprawdę miło mi cię poznać, Paul. Czy będziesz na meczu z Burnley?

Paul: Wczoraj udało mi się w końcu zdobyć bilet. Więc będę tam, śpiewając dla klubu. Dziękuję bardzo za poświęcony czas, Jürgen.

Jürgen: Cała przyjemność po mojej stronie.