Rosnący wpływ Pepa Lijndersa

Prawa ręka Jürgena Kloppa odgrywa coraz większą rolę w działaniach transferowych Liverpoolu.

Pozyskanie Cody’ego Gakpo, młodego i utalentowanego Holendra, gwiazdy Mistrzostw Świata, a także – co prawdopodobnie najbardziej cieszy Liverpool – obserwowanego przez długi czas celu transferowego Manchesteru United, było spektakularnym wejściem w nowy rok dla klubu, który ma trudności z utrzymaniem swojej regularnej jakości w Premier League.

Jednak nawet ten ruch po Gakpo mówi wiele o tym, jak klub został zmuszony do rozwiązywania krótkofalowych problemów, przy powiększającej się liczbie kontuzjowanych zawodników, poprzez rynek transferowy. W międzyczasie the Reds w poniedziałek zostali pokonani przez Brentford i tracą do prowadzącego Arsenalu 15 punktów, której jedną z przyczyn był odczuwalny brak nieobecnych. Gakpo prawdopodobnie rozpocznie swoją karierę w Liverpoolu w zaplanowanym na sobotę meczu z Wolverhampton Wanderers w trzeciej rundzie FA Cup, a jego nowy zespół potrzebuje, by zaczął grać jak najszybciej.

Trzej najważniejsi gracze nieobecni z powodu urazów to Luis Díaz, Diogo Jota i Roberto Firmino, których rekonwalescencja przebiega frustrująco powoli. Díaz i Firmino doznali urazów na treningu. Jota opuścił boisko z kontuzją 16 października w trakcie meczu z Manchesterem City, a wcześniej w trakcie okresu przygotowawczego wrócił do gry po wyleczeniu poprzedniego urazu. Ponadto był też jednym z wielu niedostępnych do gry w sierpniu. Skoro Liverpool mierzy się z drugą połową sezonu w otoczce niepewności tego, kiedy wymienieni trzej piłkarze wrócą do gry, transfer Gakpo, którego ostateczna wartość może wynieść 45 mln funtów, był dla klubu najlepszą opcją.

Co stało się ze wspaniałą drużyną ery Jürgena Kloppa? Jedynie oni rzucili poważne wyzwanie dominacji wspieranego przez Abu Zabi Manchesteru City z Pepem Guardiolą. Gdyby nie Klopp i jego zawodnicy byłaby to trwająca pięć lat hegemonia mistrzowska City. W tym okresie Liverpool został mistrzem Europy przy wydatkach netto, które wg stanu na luty 2022 r. były 14 pod względem wysokości w ostatniej dekadzie europejskiego futbolu. Musieli walczyć z wieloma klubami, które nieustannie wydawali więcej niż oni. Jednak teraz mają trudności w wywalczeniu miejsca dającego możliwość gry w Lidze Mistrzów – w rozgrywkach, w których w poprzednich pięciu latach trzykrotnie dochodzili do finału.

W poniedziałek wieczorem w Sky Sports felietoniście Telegraph Sport Jamiemu Carragherowi zdecydowanie nie podobało się to, co przed chwilą zobaczył w wykonaniu Liverpoolu i zastanawiał się nad zmianą ich stylu gry na taki, który wymagałby mniej intensywnego biegania, a uwzględniałby bardziej techniczne podejście. 

- Nie wiem, czy to wpływ Pepa Lijndersa, który jest numerem 2 w sztabie Jürgena Kloppa, który ma duży wpływ na to, co się dzieje. Może to holenderska myśl o grze w piłkę nożną – zachęcanie zawodników, by byli przy piłce.

Z pewnością Lijnders ma znaczny wpływ na decyzje podejmowane w Liverpoolu. Po krótkiej pracy w roli menadżera NEC latem 2018 r. wrócił do Liverpoolu na początku dwóch wyjątkowych sezonów, w których trakcie Liverpool wygrał Ligę Mistrzów, a następnie pierwsze od 30 lat mistrzostwo ligi. Strategia rekrutacji w Liverpoolu uległa zmianie, więc wpływ Lijndersa na ten obszar klubowych działań ponadprzeciętnie wzrósł. Dyrektor techniczny, Michael Edwards, zakomunikował swoje nieuniknione odejście w listopadzie 2021 r., a jego następca, Julian Ward, pracuje obecnie w okresie wypowiedzenia swojej umowy dotyczącej roli, którą przyjął w lipcu tego roku.

Trzy z czterech ważnych wzmocnień, które Liverpool zrealizował w trakcie minionych dwóch sezonów – Díaz, Darwin Núñez i teraz Gakpo – były popierane przez Lijndersa. Nie oznacza to, że były to złe transfery, a jedynie podkreśla, że holenderski szkoleniowiec, który początkowe lata trenerskiej kariery spędził w Portugalii, kierował się w stronę zawodników, którzy dojrzewali w tych dwóch ligach. Czwarty transfer, Ibrahima Konaté, pochodzi z grupy Red Bulla, która stanowiła w przeszłości dla Liverpoolu sprawdzone piłkarskie źródło.

Te transfery mocno uwidaczniają skalę wpływu Lijndersa w klubie.

W szczególności uwidacznia to sytuacja Mike’a Gordona, Prezydenta z ramienia Fenway Sports Group, który wycofuje się z działań transferowych i swojej roli związanej z kontraktami piłkarzy oraz odejście Iana Grahama – klubowego dyrektora analiz. Ponadto, mający 39 lat Lijnders, regularnie realizuje sesje treningowe pierwszego zespołu. Odrzucił możliwość zostania menadżerem w innym klubie, by pozostać w Liverpoolu.

Liverpoolowi zaoferowano latem możliwość pozyskania Christophera Nkunku, ale Klopp i Lijnders ją odrzucili. Uniwersalność pozycyjna reprezentanta Francji sprawiała, że mógłby być długookresowym zastępstwem dla Firmino i rywalem dla Mohameda Salaha oraz Díaza na skrzydłach. Zanim w Liverpoolu pojawił się noworoczny kryzys zdrowotny, Chelsea już uzgodniła warunki z Nkunku i RB Lipsk odnośnie jego transferu latem. To jest ten rodzaj pecha, który może przytrafić się w każdym klubie. Siłą Liverpoolu z ostatnich lat jest to, że bardzo rzadko stawiali niewłaściwe kroki.

Klub jest przygotowany, by latem wrócić do starań o Matheusa Nunesa, reprezentanta Portugalii, grającego wcześniej dla Sportingu Lizbona i jednocześnie rekomendowanego przez Lijndersa zanim dołączył do Wolverhampton Wanderers.

Liverpool zobowiązał się do ponownego podjęcia działań w kierunku transferu 24-letniego ofensywnego pomocnika. Jeśli nic się nie zmieni, transakcja zostanie uzgodniona na kwotę 50 mln euro (44 mln funtów), a zawodnik dołączy do klubu latem.

Największą nagrodą w europejskim futbolu tego lata będzie Jude Bellingham – zawodnik, którego Liverpool chce pozyskać ponad wszystkie cele. Niemniej jednak muszą rywalizować z klubami znacznie bogatszymi od nich, wliczając w to City. Nadzieją dla Liverpoolu zawsze stanowiło podejście Bellinghama i jego rodziny, którzy postrzegają Anfield jako najlepsze miejsce dla jego rozwoju. Niezależnie od wyboru stanie się on bardzo bogatym młodym człowiekiem, a jego dotychczasowe wybory dotyczące kariery jak do tej pory nie bazowały na pieniądzach jako priorytecie. Kloppa i jego sztab martwi to, że City może przedstawić Bellinghamowi lepiej wyglądającą wizję.

Kolejnym elementem wywołujący niezadowolenie jest fakt, że przez ostatnie 4,5 roku Liverpool kupił tylko jednego pomocnika: Thiago Alcântarę, kolejnego piłkarza z długiej listy kontuzjowanych z początku sezonu. Mimo tego Klopp naciskał na czteroletni kontrakt dla Jordana Hendersona, podpisany w sierpniu minionego roku, który uczynił z Anglika jednego z najlepiej zarabiających zawodników w Klubie. Nie ma żadnych wątpliwości co do wkładu Hendersona dla najnowszej historii Liverpoolu. Największym zmartwieniem jest jednak to, jak wiele może wnieść w przyszłości.

To samo dotyczy Fabinho, brazylijskiego pomocnika, który odegrał tak kluczową rolę w sukcesach zespołu z ostatnich pięciu lat. Pojawia się pogląd, że temu zawodnikowi po prostu wyczerpały się już baterie, ale mając na uwadze, że w październiku skończył dopiero 29 lat, pojawia się pytanie, dlaczego tak się stało. To nie jest stary zawodnik w rozumieniu współczesnych standardów piłkarskich.

Historia zatacza koło do kontuzji. Jak szybko wrócą do gry Jota, Firmino i Díaz? Dlaczego tak długo to trwa? Klopp widział odejścia z działu medycznego w ostatnich latach, a najbardziej odczuwalne było odejście klubowego lekarza, Jima Moxona, które nastąpiło w ubiegłym roku. Dr Andreas Schlumberger, wieloletni współpracownik Kloppa jeszcze z czasów Borussii Dortmund, stoi na czele klubowych procesów rekonwalescencji i kondycji fizycznej. To jego zadaniem będzie przywrócenie do gry piłkarzy, którzy są w stanie przywrócić spokój w Liverpoolu w tym sezonie. Z perspektywy Kloppa sytuacja jest taka, że nie może sobie pozwolić na utratę nawet jednego zawodnika więcej.

Sam Wallace