Błędy z przeszłości dosięgają Kloppa

Jürgen Klopp chwalił Cody’ego Gakpo jeszcze przed debiutem za jego chęć, by “popchać wózek, zamiast wsiadać do jadącego”.

Momentami jednak, podczas kolejnego niechlujnego występu na Anfield, nowy nabytek Liverpoolu mógł pomyśleć, że jego zadaniem jest usuwanie gruzów po sezonie, który może okazać się katastrofą.

W trakcie tej nieprzekonującej kampanii w wykonaniu The Reds pojawiały się niezliczone wyjaśnienia tego, jak słynna struktura oraz rytm gry Liverpoolu zaginęły. Swoje zrobiły kontuzje Luisa Díaza i Diogo Joty, sprzedaż Sadio Mané była odczuwalna dla zespołu tak samo jak Luisa Suáreza w 2014 roku, nie ma też wątpliwości, że perspektywa mundialu w połowie sezonu niekorzystnie wpłynęła na przedsezonowe plany klubu.

Każdemu, kto oglądał wszystkie mecze Liverpoolu w tym sezonie, można wybaczyć pogląd, że The Reds bardziej skupili się na meczu o Tarczę Wspólnoty z Manchesterem City niż na kolejnych dziewięciu miesiącach. Od starcia z The Citizens Liverpool ani razu nie wspiął się już na podobny poziom.

Nie można też lekceważyć opinii, że niektórzy z zawodników Kloppa płacą cenę za wyczerpujący zeszły sezon.

Od pierwszego spotkania ligowego na Craven Cottage z Fulham w sierpniu jego podopieczni nie wyglądali na tak sprawnych i szybkich jak ich rywale. Te braki w fizyczności - wspomniane przez Kloppa, gdy mówił o przegranych pojedynkach w meczu trzeciej rundy FA Cup – są stałym motywem ostatnich sześciu miesięcy. 

Wolverhampton Julena Lopeteguiego to kolejny zespół, który wyglądał na szybszy i bardziej wygłodniały niż The Reds. Ta zdolność drużyn przyjezdnych do włożenia w mecze na Anfield większej energii niż gospodarze jest teraz większym zmartwieniem Liverpoolu niż przed mundialem, ponieważ zakładano, że sześciotygodniowa przerwa i swoisty „reset” rozwiążą problemy z początku sezonu. 

Ostatnie wypowiedzi Kloppa są sprzeczne z dominującym poglądem, który głosi, że jeśli uporządkuje on swoją pomoc, wszystko znów będzie dobrze. To wyjaśnia, dlaczego w sobotni wieczór zadebiutował lewy skrzydłowy za 35 milionów funtów, a nie środkowy pomocnik za 50.

Pomimo protestów Niemca, oskarżenia o opieszałość na rynku transferowym nie wzięły się znikąd, a szepty umiarkowanego niepokoju sprzed 18 miesięcy zamieniły się teraz w jęk irytacji.

Temat potencjalnych problemów Liverpoolu w pomocy zaczął być podnoszony, gdy Georginio Wijnaldum opuścił klub w lecie 2021 roku. Myśli o tym, że ten ruch zostawi lukę w środku pola, szybko jednak wyparowały, głównie dzięki formie Fabinho i Jordana Hendersona. Niezależnie od tego, czy jako trzeci występował w pomocy Harvey Elliott, Thiago Alcântara, James Milner czy Naby Keïta (o ile był zdrowy), Liverpool wyglądał na silniejszy, a nie słabszy.

Teraz jednak wieloletnie obawy związane z nie zastąpieniem Wijnalduma pomocnikiem o takich samych możliwościach defensywnych wydają się uzasadnione. Żaden menedżer nie jest w stanie wytłumaczyć tego rodzaju indywidualnych błędów, jakie Ibrahima Konaté lub zwykle bezbłędny Alisson Becker popełnili w ostatnich dwóch meczach. Szerszy problem polega jednak na tym, że czwórka obrońców i bramkarz nie są już chronieni tak, jak byli, gdy Wijnaldum, Henderson i Fabinho byli u szczytu formy. 

To oni umożliwiali napastnikom i bocznym obrońcom sianie postrachu w szeregach przeciwnika, asekurując ich tak, że rywal czuł się przytłoczony i niezdolny do kontrataku. Teraz, gdy Liverpool traci piłkę wysoko na boisku, The Kop wstrzymuje oddech i ma nadzieję, że Alisson okaże się zbawcą.

I przy całym zrozumieniu dla determinacji Kloppa, by przedstawiać ten problem jako problem całego zespołu, a nie linii pomocy, dowody są przytłaczające.

Henderson, Fabinho i Thiago – póki co najlepsze trio dostępne w pomocy – ponownie połączyli siły w meczu z Wolverhampton, ale problemy pozostały. Pytanie brzmi, czy to chwilowy dołek w tym dość specyficznym sezonie, czy też efekt starzenia się trójki pomocników, których średnia wieku wynosi obecnie 30,6. Dopiero gdy na boisku na ostatnie 22 minuty pojawił się Keïta – któremu po sezonie kończy się kontrakt i na którego dostępność po prostu nie można liczyć – Liverpool pokazał trochę wigoru w pomocy. 

Krótka walka Keïty z Matheusem Nunesem z Wolves była pełna podtekstów, biorąc pod uwagę oczekiwania, że ​​reprezentant Portugalii będzie częścią letniej przebudowy pomocy Kloppa, prawdopodobnie kosztem właśnie Keïty.

Do tego czasu pytanie „kiedy Liverpool pozyska pomocnika?” czeka na odpowiedź, bez względu na to, jak bardzo Klopp próbuje tłumaczyć, że wolałby raczej poczekać na właściwego zawodnika, niż dokonać kolejnego krótkoterminowego, błędnego osądu. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuje Liverpool, jest kolejny Arthur Melo – wypożyczony zeszłego lata pomocnik, który chwilowo zaspokoił potrzebę wzmocnienia, ale doznał kontuzji, próbując dojść do formy meczowej.

Niezależnie od tego, czy Klopp będzie działał teraz, czy latem, jeśli trio pomocników Liverpoolu nie dostanie ponownie zastrzyku energii, trudno jest sobie wyobrazić, jak jego zespół może w pełni przywrócić swoją tożsamość.

Chris Bascombe