Jak ewoluowały podania Trenta Alexandra-Arnolda?

Od czasu przybycia latem Arne Slota nie było powodów, aby wątpić w jego taktyczne decyzje.

Nowy trener Liverpoolu otwarcie przyznał, że jego styl gry nie różni się od filozofii futbolu Jurgena Kloppa, co znacznie ułatwiło przejście z jednego do drugiego. Jednak pewne interesujące szczegóły nie pozostały niezauważone.

Jedną z godnych uwagi zmian jest powrót Trenta Alexandra-Arnolda do tradycyjnej roli prawego obrońcy w porównaniu do bardziej centralnej pozycji w budowaniu akcji Liverpoolu w ostatnim sezonie Kloppa. Podczas gdy rola Anglika wywołała debatę na początku kadencji Slota, szybko stało się oczywiste, że Holender będzie kładł nacisk na kolektyw, a nie na jednostkę:

- Myślę, że pozycja zawodników zawsze jest związana z drużyną. Moim celem oprócz wydobycia tego, co najlepsze z zawodnika, jest przede wszystkim kolektywna gra drużyny. Trent jest znany z gry jako prawy obrońca przez całe swoje zawodowe życie – tylko kiedy był młody, grał w pomocy.

- We współczesnej grze widzisz wielu bocznych obrońców przechodzących do środkowej linii- Trent właśnie robił to od czasu do czasu w zeszłym sezonie. Potrafi grać na obu pozycjach naprawdę dobrze -  zależy to ode mnie, gdzie może najbardziej pomóc drużynie.

Jak pokazuje poniższy wykres, Alexander-Arnold nie trzymał się wyłącznie linii bocznej jako prawy obrońca w sezonie 2024-25 i zauważalny jest mniejszy udział dotknięć piłki w środkowej części boiska w porównaniu z sezonem 2023-24.

Być może Slota odstraszył fakt, że w przypadku reprezentacji Anglii i operacji „get-Trent-into-midfield” podczas zeszłorocznych Mistrzostw Europy sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem. Obecnie Alexander-Arnold rzadziej dryfuje do środka pola, aby utworzyć podwójną oś wraz z towarzyszącym mu kolegą z drużyny, gdy Liverpool buduje akcję od tyłu — w porównaniu do tego, jak to często działało w zeszłym sezonie, jak pokazano poniżej.

Nie widzieliśmy też, aby 26-latek cofał się do obszaru pomiędzy środkowymi obrońcami, aby dyktować przebieg akcji z głębszej pozycji. Wtedy może zagrywać, mając przed sobą widok na całe boisko – tak jak przeciwko Fulham w sezonie 2023-24.

Aby było jasne, Alexander-Arnold nadal ma pozwolenie na schodzenia do środka boisko, gdy nadarzy się właściwa okazja.

Może to mieć na celu zapewnienie kątów podań, które pomogą Liverpoolowi przebić się przez pressing przeciwnika…

…. lub pokazanie siebie jako opcję do podania w fazie progresji — w tym przypadku pomagając w momencie rozgrywania piłki, gdy Arsenal blokuje swobodne rozegranie do pomocników.

Ogólnie rzecz biorąc, Liverpool prawdopodobnie utrzyma wąski kształt w tym sezonie, a Andy Robertson będzie się cofał do środka, aby tworzyć trójkę obrońców.

Pozycja Alexandra-Arnolda jest interesująca właśnie w tej fazie — prawdopodobnie przesunie się na bardziej wysuniętą pozycję, aby utworzyć coś w rodzaju litery L w linii obrony.

To częsty widok w tym sezonie, kiedy Trent operował na innej linii, aby zapewnić odpowiedni kąt podania — między obroną a pomocą, aby pomóc w szybszej grze — co pomaga Liverpoolowi przesuwać piłkę przez poszczególne formacje.

Ta taktyczna zmiana nie jest przypadkowa. Miejsca, które zajmuje Alexander-Arnold, zostały wyraźnie zaplanowane przez jego nowego trenera. Sam Anglik przyznał:

- Powiedziałbym, że jeśli chodzi o poruszanie się na boisku, Arne wyjaśnił mi, jak ważne jest pozycjonowanie i gdzie się znajdujesz — nawet, gdy piłka jest po drugiej stronie.

- To się zmienia w trakcie gry i w każdym meczu, w zależności od tego, jak ustawiona jest drużyna przeciwna, a to jest coś, co lubię — nowe wyzwania.

Jeśli chodzi o jego kontakty z piłką, Alexander-Arnold jest mniej zaangażowany w tym sezonie, średnio wykonując zaledwie 53 podania na 90 minut. To znacząca redukcja w porównaniu z jego poprzednimi sześcioma kampaniami.

Zamiast być głównym rozgrywającym, budowanie akcji Liverpoolu jest teraz kierowane głównie przez środek boiska — z Ryanem Gravenberchem na czele, który częściej otrzymuje piłkę od swoich środkowych obrońców, by ruszyć do przodu i szukać odpowiedniej kontynuacji.

Co jest również uderzające w powyższej tabeli, to fakt, że Alexander-Arnold angażuje się w znacznie mniej dośrodkowań i przeniesień ciężaru gry na drugą stronę.

Dzięki jego niewątpliwemu technicznemu geniuszowi, częstym widokiem było podanie Anglika, który bez wysiłku diagonalnie kierował piłkę na przeciwległy bok i zakłócał strukturę gry przeciwnej drużyny, przesuwając ją z boku na bok.

To nie zniknęło całkowicie z jego repertuaru — 1,6 na 100 podań w tym sezonie — ale styl gry Slota opiera się na większej kontroli w fazie budowania akcji, co oznacza, że Alexander-Arnold ma mniejsze możliwości, aby grać do tych zawodników, którzy szukają piłek krzyżowych.

Slot wpaja bardziej wyrachowane podejście, podczas gdy drużyny Kloppa rozwijały się w fazach przejściowych i potrzebowały częściej tego typu podań.

Alexander-Arnold nadal często zagrywa piłki do przodu, a 20 procent jego podań kwalifikuje się jako długie (powyżej 32 metrów) — to najwyższy wskaźnik w ostatnich sezonach. Jednak te dogrania wydają się być jakościowo różne.

Korzystając z tzw. analizy skupień (która grupuje podobne typy podań na podstawie ich punktów początkowych i końcowych na boisku), możemy przyjrzeć się stylowi podań Alexandra-Arnolda pod wodzą Slota w porównaniu z poprzednim sezonem.

Patrząc na podania o długości ponad 13,5 metra można zauważyć, że jego najczęściej wybieraną opcją w sezonie 2023-24 było sztandarowe dośrodkowanie w pole karne. Trzy z sześciu jego najczęstszych grup podań pokazują jego pozycję wyjściową na połowie przeciwnika — często obsługując tych przed nim.

Nawet z zastrzeżeniem, że nie jesteśmy nawet w połowie kampanii, wydaje się, że istnieje subtelna różnica w profilu podań Alexandra-Arnolda w tym sezonie.

Najczęstszy zbiór dośrodkowań w zeszłym sezonie spadł na dół listy, a numer 66 Liverpoolu częściej wykonuje podania boczne lub do tyłu jako część swojej sieci dystrybucyjnej.

Co godne uwagi, wszystkie sześć najczęstszych typów dograń w tym sezonie zaczyna się na jego własnej połowie, często przekazując piłkę wzdłuż linii obrony (jako pierwsze i drugie) lub do środkowych obszarów pomocy (jako trzecie).

Znane jako znak rozpoznawczy Alexandra-Arnolda podania wzdłuż linii pozostają ważną częścią jego gry, często znajdując pomocnika przesuwającego się szeroko —Curtisa Jonesa lub Dominika Szoboszlaia — lub dostarczając piłkę do niezawodnego Mohameda Salaha. Jednak jego gra wydaje się być bardziej ostrożna, co wskazuje na to, jak Slot chce, aby grała jego drużyna. Sam Holender wyraźnie zaznaczył:

- W zeszłym sezonie Liverpool wykorzystał każdą możliwą chwilę, aby grać za linią piłki lub głęboko w defensywie.

- Oznaczało to, że gra była często otwarta, więc powiedziałem im, aby lepiej oceniali ryzyko i ewentualny zysk. Jeśli możesz czasami zagrać długą piłkę przed bramkarza drużyny przeciwnej, spróbuj to zrobić. Jeśli nie, czasami dobrym pomysłem utrzymanie się w posiadaniu.

Większa dyscyplina w grze sprawiła, że Liverpool posiada bardziej zwartą defensywę, a Alexander-Arnold lepiej odpiera ataki na prawej flance.

Te zmiany w ustawieniu były kluczowe dla sukcesu zespołu. Chociaż jego rola nie zmieniła się drastycznie, pewne kosmetyczne zmiany w grze Alexandra-Arnolda miały zauważalny wpływ na Liverpool pod wodzą holenderskiego trenera.

Mark Carey