Czy Liverpool stał się zbyt zależny od Salaha?

Mecze, w których Mohamed Salah zdobywa gola, asystuje lub jedno i drugie, stały się w tym sezonie codziennością dla Liverpoolu.

W środę znów to zrobił, dośrodkowując do Alexisa Mac Allistera, który wyrównał w pierwszej połowie i strzelił gola w drugiej. To był dziewiąty raz, kiedy zanotował zarówno gola, jak i asystę w Premier League w tym sezonie – kolejny rekord.

Liczby Salaha są niezwykłe. 32-latek ma 22 gole i 14 asyst w lidze (27 goli i 19 asyst we wszystkich rozgrywkach) i nie ma żadnych oznak, że jego notowania mają spaść, ponieważ Liverpool wchodzi w decydującą fazę rozgrywek.

Nasuwa się jednak oczywiste pytanie: czy Liverpool nie jest zagrożony nadmiernym uzależnieniem od jego geniuszu?

Jeśli chodzi o ofensywnych kolegów z drużyny Salaha, statystyki opowiadają smutniejszą historię. Minęło 10 meczów odkąd Luis Diaz strzelił gola dla Liverpoolu, a Darwin Nunez nie strzelił gola w ostatnich sześciu występach (i tylko trzy w ostatnich 19). Diogo Jota ma lepszy wynik, ale nie strzelił gola w ostatnich trzech meczach i średnio strzela gola na trzy występy w sezonie dotkniętym kontuzjami.

Nie można zarzucić Cody'emu Gakpo, że jego osiągnięcia są nie do zaakceptowania, ale o tym, jak ważny jest Salah dla Liverpoolu, najlepiej świadczy porównanie jego goli i asyst z wynikami jego kolegów z drużyny:

• Salah – 46
• Gakpo – 21
• Diaz – 14
• Nunez – 10
• Jota – 10
• Alexander-Arnold – 9
• Szoboszlai – 9
• Jones – 9
• Mac Allister – 8

Dane wskazują również, że żaden inny klub Premier League nie opiera swojej gry na jednym zawodniku w ataku tak bardzo, jak Liverpool na Salahu, który miał udział przy 62 procentach bramek ligowych swojej drużyny w tym sezonie.

• Salah (Liverpool) - 62%
• Isak (Newcastle) - 52%
• Delap (Ipswich) - 50%
• Wood (N Forest) - 48%
• Cunha (Wolves) - 44%
• Watkins (A Villa) - 44%
• Haaland (Man City) - 44%
• Amad (Man Utd) - 43%
• Palmer (Chelsea) - 43%

Są to historycznie wysokie liczby, jeśli chodzi o jednego gracza dominującego w ataku drużyny. W historii Premier League tylko Matt Le Tissier miał większe zaangażowanie w kampanii ligowej. Jego 34 gole dały mu udział w 69 procentach z 49 goli Southampton w sezonie 1993-94.

Porównanie zawodników pod względem procentowego udziału przy bramkach w Premier League

W pewnym sensie nie powinno dziwić, że Salah tak zdominował atak Liverpoolu.

W końcu jest jednym z najlepszych napastników na świecie, a Slot zaprojektował swój zespół tak, aby wydobyć z niego to, co najlepsze. Podejmowano skoordynowane wysiłki, aby utrzymać go w zaawansowanych obszarach i bliżej bramki przeciwnika.

Gdy piłkarze są przy piłce, ich celem jest często podanie jej do Salaha, który dokończy akcję, co obrazuje poniższy wykres porównujący wkład piłkarzy Premier League w ofensywę swoich drużyn.

Spośród wszystkich piłkarzy Premier League, którzy w tym sezonie rozegrali ponad 900 minut, tylko Antoine Semenyo z Bournemouth (4,1) i Noni Madueke z Chelsea (4) oddają więcej strzałów na 90 minut niż Salah (3,9).

Bez posiadania piłki Salah często musi naciskać na prawego środkowego obrońcę drużyny przeciwnej, a nie na prawego obrońcę. Jeśli piłka jest zagrana nad nim lub wokół niego, to odpowiedzialność za pokrycie tego terenu spoczywa na numerze 10 Liverpoolu - Dominiku Szoboszlai lub Curtisie Jonesie - lub prawym obrońcy. Nie jest to krytyka Salaha, ale podkreśla rolę, w jakiej jest rozstawiony, więc nie jest zbyt głęboko ustawiony, gdy jego drużyna rozpoczyna ataki.

Turbodoładowany sezon Salaha jest kluczowym powodem marszu Liverpoolu na szczyt Premier League, finału Pucharu Ligi Angielskiej i 1/8 finału Ligi Mistrzów, ale czy miał wpływ na jego kolegów napastników? Odpowiedź jest skomplikowana.

Gakpo po cichu stał się objawieniem na lewym skrzydle. Pod wodzą Jurgena Kloppa rzadko był wystawiany na swojej naturalnej pozycji, ale kiedy przybył Slot, nie miał wątpliwości, że holenderski reprezentant tam zagra. Opłaciło się: Gakpo ma już tyle samo goli w tym sezonie, co w całym poprzednim.

Jednak to pasuje do tematu skrzydłowych rozkwitających pod Slotem. Dotyczy to nawet Diaza, który rozpoczął sezon w świetnej formie po lewej stronie. To jednak inna historia, jeśli chodzi o numer 9.

Jota ogólnie prezentował się imponująco, ale kolejny sezon został przerwany przez kontuzje. Nunez poczynił postępy w swojej wszechstronnej grze, ale gole nadal stanowią problem.

Porównując statystyki napastników do poprzedniego sezonu, możemy zauważyć spadek liczby strzałów, strzałów na bramkę i kontaktów w polu karnym przeciwnika. Oczekiwane gole Nuneza na 90 minut również spadły, podczas gdy Joty wzrosły, co sugeruje, że ten drugi ma lepsze szanse, ale z mniejszą regularnością.

Porównanie Nuneza i Joty (wszystkie porównania)

Zanim Liverpool zmierzył się z Crystal Palace w październiku, Slot przyznał, że był świadomy tego, że jego napastnicy powinni częściej stawiać się na pozycjach strzeleckich. Wspomniał nawet, że dwa gole Joty (w Carabao Cup przeciwko West Ham) padły z pozycji nr 10.

To był ciągły proces. Diaz został wciśnięty na tę rolę, aby umożliwić Slotowi dalszą rotację i chociaż początkowo dobrze się przystosował, strzelając gole Tottenhamowi i West Hamowi, jego wyniki na tej pozycji są zerowe od początku 2025 r.

W styczniu w meczach z Nottingham Forest i Brentford zaczął grę na pozycji nr 9, ale nie stanowił większego zagrożenia i został zmieniony odpowiednio za Jotę i Nuneza, z których obaj zdobyli bramki.

Diaz, 28 lat, najlepiej radził sobie w roli napastnika, grając przeciwko przeciwnikom, którzy chcieli bronić się wyżej, dryfując w przestrzeń i niemal działając jako kolejny numer 10 obok Szoboszlaia. Przeciwko niższym blokom, gdy przestrzeń nie jest tak łatwa do znalezienia, miał problemy z wpływaniem na grę i zajmowaniem pozycji środkowych obrońców przeciwnika.

- Myślę, że ogólnie rzecz biorąc, wykorzystywaliśmy numer 9 coraz lepiej, niż robiliśmy to na początku sezonu - powiedział Slot reporterom podczas przedmeczowej konferencji prasowej w Plymouth.

- To jest pozytywna strona grania większej liczby meczów, wspólnego trenowania i odbywania większej liczby spotkań – to można też trochę bardziej podkreślić. Myślę, że na początku sezonu byliśmy dość zależni od naszych skrzydłowych, ale widzę, że zaczynamy coraz częściej używać naszego numeru 9.

- W rezultacie ci zawodnicy pojawiają się na obiecujących pozycjach i mają tyle samo jakości, co nasi skrzydłowi. Więc jeśli umieścisz (Diogo) Jotę na dobrej pozycji lub jeśli zagra tam Lucho (Luis Diaz) lub Darwin (Nunez), dadzą ci to, na co wszyscy liczymy, czyli bramki i asysty.

Tylko 12 z 56 ligowych goli Liverpoolu padło w tym sezonie z rąk środkowego napastnika. Poniżej znajduje się zestawienie wszystkich czterech graczy, którzy tam grali - w tym występ Federico Chiesy przeciwko Bournemouth we wrześniu.

Z trzech najczęściej wybieranych napastników, liczby Joty wyróżniają się. Jego wskaźnik bramek na minutę jest znacznie lepszy niż u konkurencji.

Poniższa mapa strzałów łączy wszystkie próby wszystkich czterech graczy.

Z pola karnego oddano bardzo mało strzałów, ale w środkowej przestrzeni między nim a punktem karnym jest wiele prób. Pięć z nich zakończyło się golami, ale wskazuje to również na kilka dobrej jakości szans, które zostały zmarnowane.

Teraz, gdy Slot ma do dyspozycji wszystkich sześciu napastników, będzie mógł powrócić do polityki dwóch zawodników na każdej pozycji, którą stosował na początku sezonu z tak wielkim powodzeniem.

Diaz może odnieść korzyści z powrotu na swoją naturalną pozycję skrzydłowego, a kluczem dla Nuneza i Joty jest znalezienie formy i rytmu.

Salah obecnie dźwiga ciężar zdobywania bramek dla Liverpoolu i choć nie widać oznak, że miałoby mu się to przełożyć na gorsze wyniki, z pewnością doceniłby większe wsparcie.

 Andy Jones