Kulisy transferu Ekitike

Najpierw dotknął piłki lewą nogą, żeby zapewnić kontrolę, a potem prawą, tworząc przestrzeń przed obrońcą, by posłać precyzyjny strzał w róg bramki. Kilka dni później szczęśliwy zbieg okoliczności poprzedził kliniczne wykończenie. 

Chociaż mówi się, że pierwsze wrażenie bywa mylne, Hugo Ekitike nie wydaje się takim przypadkiem. Dwa mecze w barwach Liverpoolu, przeciwko Crystal Palace I Bournemouth, i dwa trafienia. Następne w kolejce będzie emocjonujące starcie z Newcastle, które jeszcze tego lata zabiegało o jego podpis. 

W rzeczywistości, jeśli cokolwiek może tworzyć mylący obraz Ekitike, jest to zeszłosezonowa statystyka znana jako xG (oczekiwane gole), która maluje się tutaj interesująco. 

Francuski napastnik miał trzeci najwyższy wskaźnik xG (bez rzutów karnych) w pięciu najlepszych ligach europejskich w zeszłym sezonie (19,3), gorszy jedynie od Serhou Guirassy'ego (19,6) i Roberta Lewandowskiego (24), jednak żaden zawodnik nie osiągnął wyniku gorszego od swojego xG o więcej niż Ekitike, który zdobył o pięć bramek mniej niż oczekiwano.

Biorąc pod uwagę, że klub starał się pozbyć się Darwina Núñeza, którego trzy lata na Anfield charakteryzowały się niższym wskaźnikiem xG w Premier League na poziomie 8,5, (co jest najwyższą wartością spośród wszystkich poza Dominikiem Calvertem-Lewinem) wybór napastnika Eintrachtu Frankfurt mógłby wydawać się dziwny na pierwszy rzut oka. 

Dlaczego więc Liverpool, który od lat jest liderem rekrutacji analitycznej, zdecydował się zapłacić 69 mln funtów (maksymalnie 79 milionów) za transfer 23-latka?

Po pierwsze, mistrzowie Anglii uważają, że wskaźnik xG jest wadliwy, ponieważ brakuje mu szerszego kontekstu. Ich modele śledzenia biorą pod uwagę znacznie więcej niż tylko strzały, a ich analiza przeszłości wyraźnie wykazała, że ​​Ekitike prezentował szczególnie wysoki poziom w innych elementach swojej gry.

Zakres prowadzonych analiz jest oczywiście ściśle strzeżoną tajemnicą, ale kreowanie przestrzeni i prowadzenie piłki to jeden z obszarów, na które zwraca uwagę Liverpool. Kolejnym obszarem jest realizacja podań i podejmowanie decyzji. Will Spearman, dyrektor ds. badań w Liverpoolu, opracował również koncepcję kontroli boiska, która jest powiązana z prędkością zawodnika. Ekitike był jednym z najszybszych zawodników Bundesligi, osiągając prędkość 35,5 km/h.

Jakość przeciwników i poprzednie występy (na przykład te sprzed ostatniego sezonu) były włączone w szeroką podstawę analizy. Użyto także historycznych porównań, aby nadać szerszy kontekst i lepsze zrozumienie materiału. 

W okresie, dla którego dostępne są najdokładniejsze i najbardziej szczegółowe dane, czyli od 2020–2021 r., najlepszymi napastnikami do lat 23 byli: Erling Haaland, wówczas zawodnik Borussii Dortmund, Alexander Isak z Realu Sociedad i Kylian Mbappé z Paris Saint-Germain.

Ekitike w porównaniu do tych gwiazd wypadł w ogólnej ocenie bardzo dobrze, co ułatwiło decyzję o transferze. 

Matt Furniss z Opta Analyst opublikował latem ciekawy artykuł, w którym zwrócił uwagę na potencjalne mocne strony Ekitike.

Patrząc wstecz na sezon Bundesligi 2024/25, zauważono, że Ekitike zajął siódme miejsce w lidze pod względem kreowania sytuacji bramkowych z otwartej gry. Był mistrzem w angażowaniu kolegów z drużyny, co było widoczne w jego grze i asyście dla Cody'ego Gakpo w piątkowym zwycięstwie 4:2 nad Bournemouth w meczu otwarcia Premier League. W pięciu czołowych ligach europejskich w sezonie 2024/25 Ekitike był jednym z zaledwie czterech zawodników, którzy rozegrali co najmniej 1500 minut i średnio oddawali ponad cztery strzały na 90 minut (4,1) oraz ponad siedem kontaktów w polu karnym przeciwnika na 90 minut (7,2).

Pozostali to Lamine Yamal, Mbappé i Ousmane Dembélé.

Ekitike zdążył już zmarnować w Liverpoolu kilka szans, tak jak wtedy, gdy spudłował strzał głową po podaniu od Cody’ego Gapo w meczu z Bournemouth. Jednak napastnicy zawsze marnują okazje, a w Liverpoolu wierzą, że biorąc pod uwagę jego wiek i fakt, że będzie teraz pracował w elitarnym środowisku i z elitarnym trenerem, można i trzeba będzie od niego wymagać dalszych postępów.

Liverpool był w kontakcie z obozem zawodnika od stycznia. Trener Arne Slot rozmawiał z nim pod koniec zeszłego sezonu, co przeczy doniesieniom o przechwyceniu jego transferu do Newcastle w ciągu 11 godzin. Przed Ekitike Newcastle próbowało bezskutecznie zakontraktować Pisma Delapa, João Pedro i Matheusa Cunhę, a w tym samym czasie prowadzili też rozmowy z Yoane Wissą, Olliem Watkinsem i Beniaminem Šeško.  

Śmierć Diogo Joty, jego pogrzeb i sprawy z tym związane sprawiły, że Liverpool a jakiś czas odłożył na później temat transferów. Klub pozwolił, żeby Newcastle wydawało się głównym faworytem do pozyskania Ekitike, ponieważ licytacja podniosłaby kwotę transferu. Richard Hughes wziął sprawy w swoje ręce, kiedy przenosiny zawodnika na St. James’ Park były już prawie dogadane. 

Nie ulega wątpliwości, że śmierć Joty zmusiła Liverpool do ponownego przemyślenia swoich planów.

Hughes i Michael Edwards, dyrektor generalny ds. piłki nożnej w Fenway Sports Group, do której należy Liverpool, użyli określenia „niezastąpiony” w odniesieniu do Portugalczyka w dniu, w którym zginął w wypadku samochodowym wraz ze swoim bratem, Andre Silvą.

Mówili o tym z ludzkiej perspektywy, ale Jota jako piłkarz także był wyjątkowy. Wystarczająco dobry, by grać w pierwszym składzie, był również prawdopodobnie najlepszym rezerwowym w ataku w najwyższej klasie rozgrywkowej.

Od tamtej pory Liverpool potrzebuje dwóch napastników, przede wszystkim do rotowania składem. 

Ekitike rozegrał w zeszłym sezonie 3644 minuty dla Frankfurtu, co było zdecydowanie najlepszym wynikiem w jego klubowej karierze i dobrze wróży na przyszłość, ale Liverpool w zeszłym sezonie grał 56 meczów – to daje co najmniej 5040 minut.

Saga z transferem Isaka i odrzucona ofertą wysokości 110 mln funtów stawia Liverpool przed problemem. Na ten moment Ekitike wydaje się dobrym rozwiązaniem.

Paul Joyce