Slot dostał lepszy skład - czas na lepszą drużynę

Pod każdym względem Liverpool skompletował w tym sezonie lepszy skład. Wyzwaniem dla Arne Slota jest stworzenie lepszej drużyny.

Zdecydowane zwycięstwo nad Eintrachtem Frankfurtem było spodziewanym sygnałem, że idealna mieszanka może nie być tak odległa. W głębi duszy Slot wie, że potrzebne będą bardziej przekonujące dowody, zanim będzie w pełni przekonany o idealnej równowadze i preferowanym składzie wyjściowym.

Wśród ulgi i świętowania w Niemczech, Slot miał – i nadal ma - tyle samo do przemyślenia na temat zestawienia zawodników, które w ten weekend pojedzie do Brentford – podobnie jak przed oczekiwanym zwycięstwem w europejskich pucharach.

Ostatnie problemy Liverpoolu wykraczały poza słabą formę Salaha, choć to też nie pomagało. Dopóki Egipcjanin nie zacznie przypominać dawnego siebie, nie ma przekonujących argumentów za jego natychmiastowym powrotem do składu, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak niektórzy z tych, którzy są ogólnie uważani za jego „zastępców”, spisali się we Frankfurcie.

W tym sezonie drużyna Slota wyglądała jak grupa utalentowanych indywidualistów, którzy pokazywali przebłyski tego, kim mogą się stać na Anfield. Jego zadaniem jest stworzenie spójnej drużyny, niezależnie od reputacji, wynagrodzenia i ceny rynkowej.

Jednorazowe pominięcie Mohameda Salaha można uznać za zrozumiałe. Powtórzenie tego w kolejnych meczach będzie traktowane jako oświadczenie, że nikt nie może być uznany za nietykalnego na zawsze.

W przypadku Liverpoolu zawsze można wyciągnąć wnioski z historii. Kiedy latem ubiegłego roku do klubu dołączyli wartościowi piłkarze, weterani Anfield od razu zaczęli porównywać ich do zwycięskiej drużyny Sir Kenny'ego Dalglisha z sezonu 1987-88, w której Florian Wirtz wcielił się w rolę Petera Beardsleya, a Alexander Isak był szwedzkim Johnem Aldridge'em.

W rzeczywistości początek tego sezonu miał więcej wspólnego z drugim rokiem pracy Rafaela Beníteza w sezonie 2005-06.

Liverpool właśnie wygrał Ligę Mistrzów, letnia przebudowa drużyny przeprowadzona przez Beníteza przyniosła znaczną poprawę kadry, a wśród najbardziej znaczących wzmocnień znaleźli się bramkarz Pepe Reina, napastnik Peter Crouch i pomocnik Mohamed Sissoko.

Początkowe problemy wzbudziły wątpliwości co do skuteczności tych transferów.

Po pierwszych ośmiu meczach Premier League Liverpool wygrał tylko dwa razy i odpadł z Pucharu Ligi, ale w Anfield panowało absolutne przekonanie, że nowi gracze znacznie wzmocnili skład.

Benítez stanął przed dylematem, jak wystawić wszystkich swoich najlepszych graczy na boisku bez naruszania równowagi drużyny, zwłaszcza że miał zbyt wielu wysokiej klasy pomocników. Jego rozwiązaniem było przesunięcie Stevena Gerrarda ze środka na prawą stronę.

Liverpool wygrał 11 z kolejnych 12 meczów ligowych, zachowując 10 razy czyste konto. Klub zakończył sezon z 82 punktami – wówczas najwyższym wynikiem od czasu powstania Premier League – i zdobył Puchar Anglii.

Po podboju Europy dzięki modyfikacjom podstawowego składu, który odziedziczył po Gérardzie Houllierze, drużyna nabrała charakterystycznego stylu Beníteza. Nie był on dokładnie taki, jak sobie wyobrażał poprzedniego lata, ale odrobina cierpliwości, pragmatyzm i gotowość do zmiany planu działania pozwoliły drużynie wejść na wyższy poziom, nawet jeśli nie udało się powtórzyć sukcesu z Stambułu.

Benítez postrzegał boisko jak szachownicę. Slot stoi przed tym samym problemem, próbując ustalić, które pionki pasują do poszczególnych pozycji, a co równie ważne, które figury jest gotów poświęcić, aby wykonać właściwe ruchy.

Obiecując Wirtzowi, że podpisze kontrakt jako nr 10, środowe zwycięstwo i występ muszą przekonać trenera i samego zawodnika, który kosztował 116 milionów funtów, że może być równie wpływowym rozgrywającym, grając z szerszej pozycji.

Hugo Ekitiké, potencjalna przyszła supergwiazda, może oczywiście grać w dowolnym miejscu pośród trójki napastników i jest dobrze przygotowany do współpracy z Isakiem, a nie do zastępowania go.

Cody Gakpo jest równie konsekwentny jak każdy napastnik Liverpoolu.

Silniejsi przeciwnicy i eksperci od stałych fragmentów gry, tacy jak Brentford, sprawdzą, czy drużyna Slota będzie tak samo solidna w obronie, jak ekscytująca w ataku. Niemniej jednak tak zdecydowane zwycięstwo w Lidze Mistrzów rozwiewa wszelkie wątpliwości, że ta klasa jest obecna i gotowa zabłysnąć w każdym momencie.

Największą różnicą w ciągu najbliższych kilku dni jest to, że Slot ma przyjemny problem z podjęciem decyzji, kogo ewentualnie wykluczyć, zamiast wracać do deski kreślarskiej i rezerwowych graczy, zastanawiając się, kogo jeszcze wprowadzić do gry.

Chris Bascombe