Chris Mavinga dla LFC.pl

Po raz drugi w historii serwisu prezentujemy Państwu nasz wywiad z piłkarzem Liverpoolu. Poprzednim razem był to węgierski pomocnik, Zsolt Pölöskei. Teraz porozmawialiśmy z kupionym za 1,5 miliona funtów wychowankiem Paris Saint-Germain - Chrisem Mavingą!

LFC.pl: Interesował się tobą nie tylko Liverpool, ale też Arsenal. Czemu wybrałeś LFC?

Chris Mavinga: Od długiego czasu śledziłem grę Liverpoolu, więc to była wymarzona propozycja. Perspektywa trenowania ze Stevenem Gerrardem i Fernando Torresem była zbyt ekscytująca, by rozważać inne oferty.

W ostatnich latach na Anfield grało wielu świetnych obrońców. Który kolega z drużyny jest twoim wzorem do naśladowania?

Zanim odszedł, był nim Sami Hyypia. Teraz wskazałbym Jamiego Carraghera ze względu na jego świetną karierę i ogromne doświadczenie. Ale tak naprawdę podziwiam wszystkich obrońców, którzy tu ćwiczą. Bardzo dużo mnie nauczyli i mam nadzieję, że kiedyś uczeń przerośnie mistrzów!

Dzień przed twoimi 14. urodzinami Liverpool sięgnął po puchar Ligi Mistrzów w Stambule. To był idealny wstęp do świętowania, czy może nie kibicowałeś The Reds zanim opuściłeś Paris Saint-Germain?

Pamiętam, że byłem w tamtym meczu za Liverpoolem, czułem do tego klubu dużą sympatię. Mam szczęście, że moje urodziny wypadają w okolicach finału Ligi Mistrzów, to był naprawdę przyjemny wieczór.

David Ngog też przybył do Liverpoolu z PSG. Jest od ciebie o 2 lata starszy i notuje regularne występy w pierwszym składzie. Myślisz, że w jego wieku też będziesz blisko wyjściowej jedenastki?

Jestem szczęśliwy, że dobrze mu się wiedzie. Na pewno taka ilość występów byłaby dla mnie ogromną nagrodą za wszystkie lata ciężkiej pracy na treningach i spróbuję to osiągnąć.

Jesteś jednym z tych piłkarzy, którzy uważają reprezentację narodową za coś najważniejszego, czy skupiasz się na karierze w klubie? Powiedzmy, że musisz wybrać pomiędzy występem na ważnym turnieju międzynarodowym a debiutem w Liverpoolu...

Reprezentacja jest istotnym elementem rozwoju młodego piłkarza, ale gdybym miał wybrać pomiędzy turniejem a meczem w pierwszej drużynie Liverpoolu, to nie miałbym większych wątpliwości i zostałbym na Anfield. Tutaj spędzam większość czasu, więc to bardziej kusząca możliwość.

Na Rafę Beniteza spada dużo krytyki, ale czy nie sądzisz, że to właściciele ponoszą winę za słabe wyniki Liverpoolu?

Nie interesuje mnie to. Moim zdaniem piłkarz powinien grać, a nie skupiać się na wydarzeniach z drugiego planu. Musimy walczyć o dobre wyniki i zapomnieć o krytykowaniu kogokolwiek.

Niskie środki transferowe zmuszają klub do zaskakujących transferów. Sotirios Kyrgiakos był ryzykownym zakupem, ale wygląda na to, że może nauczyć młodych piłkarzy wielu przydatnych rzeczy.

To wielkie szczęście, że jestem w tym samym miejscu, co Sotirios. Podziwiam jego grę, udziela mi wielu wskazówek i chce, żebym dalej się rozwijał. I dobrze, bo zrobię wszystko, żeby osiągnąć sukces w Liverpoolu.

Odchodząc od LFC: Thierry Henry i jego ręka Boga - co o niej myślisz? Czy mecz z Irlandią powinien być powtórzony?

Trzeba przyznać, że to nie była zbyt sprawiedliwa sytuacja i Irlandczycy zostali skrzywdzeni. Myślę, że spotkanie powinno zostać wtedy powtórzone, by uspokoić kibiców.

Może za dwa lata zobaczymy cię w Polsce? Organizujemy EURO 2012 z Ukrainą. To chyba idealny czas na twój debiut w reprezentacji?

Czemu nie? (Śmiech). A mówiąc poważnie, raczej wątpię, żebym zdążył przebić się do reprezentacji w ciągu dwóch lat. Chyba, że nagle zacznę grać w pierwszym składzie Liverpoolu. Jestem cierpliwy i nie chcę popełnić błędu, który zatrzymałby moją karierę.

Twoi rodacy do mistrzostw najpierw muszą się zakwalifikować. Rumunia, Bośnia i Hercegowina, Białoruś, Albania, Luksemburg - co myślisz o tej grupie?

Na pierwszy rzut oka te drużyny nie wyglądają zbyt groźnie, ale nigdy nic nie wiadomo. Nie możemy zlekceważyć przeciwników, bo zazwyczaj źle się to kończy.

rozmawiał Piotr Czernicki-Sochal

Zobacz też nasz wywiad ze Zsoltem Pölöskei!