Kuyt: Nigdy nie zapomnę zwycięstwa w Pucharze Ligi

Dirk Kuyt nie może się doczekać półfinałowego meczu Liverpoolu w Carabao Cup z Arsenalem i odpowiada na pytania fanów w swojej kolumnie na Liverpoolfc.com.

Spędziłem w Liverpoolu sześć wspaniałych lat, podczas których walczyliśmy o wiele trofeów. Jednak Puchar Ligi był jedynym, który udało mi się zdobyć.

Oczywiście graliśmy w finale Ligi Mistrzów w 2007 roku i zajęliśmy drugie miejsce w Premier League kilka lat później. Całkowicie pragnąłem tryumfu w czasie mojego ostatniego sezonu na Anfield.

I udało mi się to osiągnąć w lutym 2012 roku. Chciałbym wygrać więcej, ale w ostateczności mogę powiedzieć, że pomogłem dołożyć puchar do klubowej gabloty.

Zwycięstwo nad Cardiff City na Wembley jest wydarzeniem, którego nigdy nie zapomnę. Na ten mecz zaprosiłem moją rodzinę i przyjaciół – wciąż mówią o tym dniu, niemal dekadę później. Pamiętasz takie momenty, gdy jesteś na emeryturze.

Gdy przybyłem do Liverpoolu w 2006 roku na początku uważałem, że FA Cup to najważniejsze rozgrywki w Anglii i dało się zauważyć, że większość menadżerów dawało odpocząć podstawowym graczom podczas meczów Pucharu Ligi.

Jednak gdy dochodzisz do finału rozgrywanego na Wembley, to jest coś czego pragniesz. Tak sobie wyobrażam drużynę Jürgena Kloppa, przygotowującą się do starcia z Arsenalem w półfinale.

Ci topowi profesjonaliści nie tylko chcą wygrywać mecze, oni chcą je wygrywać nawet na treningach. Wyobraźcie sobie, żeby dać im finał pucharu na Wembley. Seryjni zwycięzcy chcą wygrywać. Proste.

Puchar Ligi to w pewnym sensie wyjątkowe rozgrywki, ponieważ możesz zdobyć to trofeum w trakcie trwania sezonu, nie na końcu. Zwycięstwo może dać ci potężną dawkę pewności siebie w czasie ważnego okresu.

Miesiącami walczysz, by zdobywać niezbędne trzy punkty, ale nagle pojawia się szansa na powiększenie kolekcji medali. Moim zdaniem to ogromna okazja dla tej drużyny Liverpoolu.

Oczywiście muszą najpierw przejść Arsenal Mikela Artety, który imponuje mi w tym sezonie.

Znam Mikela całkiem nieźle, ponieważ jest dobtym kumplem Pepe Reiny, który jest moim przyjacielem. Gdy grał w Evertonie mieszkał niedaleko mnie przy Strawberry Fields i kilkukrotnie widziałem go poza boiskiem. Jest dżentelmenem, ale mieliśmy wiele pojedynków na boisku podczas pamiętnych derbów Merseyside.

Z tego co zaobserwowałem podczas jego pierwszych lat w roli trenera wiele się nauczył od Pepa Guardioli, gdy był jego asystentem. Zatrudnienie go przez Arsenal jako młodego, niedoświadczonego trenera mówi wszystko.

Arteta, tak jak Klopp, będzie wiedział, że w finale czy półfinale pucharu liczy się tylko wynik. Tylko zwycięstwo. Żadnych pytań.

W dwumeczu pierwsze starcie jest bardziej taktyczne, tak jak nasze półfinałowe starcie z Manchesterem City w 2012 roku. Jednak w 180 minut wszystko może się zdarzyć. To trudne.

Jedyne co się liczy to rezultat po dwóch meczach. To będzie bardzo ciekawe.

Wiadomości od fanów

@SimonWilliams81: Czy czujesz się trochę winny z powodu ewentualnego odebrania Luisowi Suarezowi jednej z najładniejszych bramek w historii Premier League, gdy dołożyłeś nogę przeciwko Manchesterowi United w 2011?

Nawet gdybym mógł cofnąć czas prawdopodobnie i tak bym strzelił, ponieważ teraz wiem, że zdobyłem wtedy hat-tricka. Nie byłem wtedy pewny czy ktoś był zna mną, czy piłka przekroczy linię. Nigdy bym sobie nie wybaczył, gdyby podniósł ręce do góry, zostawił piłkę, żeby Suarez miał gola, a ktoś wybiłby futbolówkę zanim ta przekroczyłaby linię. Nigdy nie byłem graczem, który kradnie gole, a z Luisem łączą mnie bardzo dobre relacje. Dla mnie był to jeden z najładniejszych goli Luisa, ale podpisany został moim nazwiskiem. Z przyjemnością oddałbym mu tę bramkę, ale wtedy nie miałbym strzelonego hat-tricka przeciwko Manchesterowi United, więc to trudne. Suarez zdobył wystarczająco dużo goli i trofeów, więc myślę, że nie ma mi za złe!

@brett_m555: Najlepszy gracz z którym grałeś w Liverpoolu, ale nie jest nim Steven Gerrard, Fernando Torres ani Suarez?

Xabi Alonso. Był wielkim piłkarzem. Nie był najszybszy – jak ja! - ale jego podania i inteligencja były tak dobre. Wciąż pamiętam jego strzały zza połowy, gdy spostrzegł, że bramkarz wyszedł trochę za daleko od bramki. Wspaniale się z nim grało i jego decyzja o odejściu do Realu Madryt była wielkim ciosem. Jednak wszyscy widzieliśmy, że potem kontynuował wspaniałą karierę, zdobywał trofea z Realem i Bayernem Monachium. Myślę, że w przyszłości zostanie bardzo dobrym trenerem.

Jamie Carragher cieszył się dużym zaufaniem wśród kibiców Liverpoolu, ale poza klubem wydaje mi się, że zasłużył na większą rozpoznawalność, szczególnie w reprezentacji. Zasłużył na lepsze miejsce i więcej występów. Również Pepe Reina był bardzo ważną postacią w zespole – nie tylko na boisku, ale także poza nim. Mieliśmy Gerrarda, Carrę, ale także wielu hiszpańskich graczy, a on był prawdopodobnie ich liderem, szczególnie gdy był tam Rafa.

@sjlfc2005: Jak myślisz czemu rozpoczynając grę Liverpool posyła się na skrzydło długą piłkę od jednego ze stoperów?

Za moich czasów Liverpool zawsze zaczynał na wysokich obrotach, szczególnie w domu. Wiesz, że gdy grasz na Anfield kibice będą wspierać zespół od początku. To bardzo trudne dla przeciwnika, gdy zagrywasz długą piłkę na linię obrony i błyskawicznie zakładasz pressing, mając wsparcie trybun. Przeciwnik od początku ma ciężko. Bardzo lubiłem dobiegać do tych długich piłek. To dobrze dla zespołu, gdy jest gotowy od pierwszego gwizdka.

Dzięki.

Do następnego,

Dirk.